Karol Emanuel II – Wikipedia, wolna encyklopedia
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
| ||
| ||
| ||
| Książę Sabaudii | ||
| Okres |
od 4 października 1638 | |
|---|---|---|
| Dane biograficzne | ||
| Dynastia | ||
| Data i miejsce urodzenia | ||
| Data i miejsce śmierci | ||
| Ojciec | ||
| Matka | ||
| Żona |
Franciszka Magdalena Orleańska | |
| Żona |
Maria Joanna Baptista de Savoie-Nemours | |
| Dzieci | ||
| Konkubina |
Maria Joanna Trecesson, markiza Cavour | |
| Dzieci |
Krystyna Hipolita | |
| Konkubina |
Gabriela Mesmes Marolles | |
| Dzieci |
Franciszek August | |
| Odznaczenia | ||
 
| ||
|
Karol Emanuel II, wł. Carlo Emanuele II di Savoia (ur. 20 czerwca 1634 w Turynie, zm. 12 czerwca 1675 tamże) – książę Sabaudii w latach 1638–1675 (do 1663 rządziła jego matka Krystyna Maria Burbon jako regentka), markiz Saluzzo, hrabia Aosty, Genewy, Moriany i Nicei, również pretendent do tronu Cypru i Jerozolimy.
Urodził się w Turynie jako trzeci syn Wiktora Amadeusza I, księcia Sabaudii, i Krystyny Marii Burbon, księżniczki francuskiej (córki króla Henryka IV i jego drugiej żony Marii Medycejskiej).
Zanim osiągnął pełnoletniość, księstwem rządziła w jego imieniu matka, ale nawet kiedy już stał się pełnoletni, nadal żył z dala od spraw państwowych. Stał się znany przede wszystkim ze względu na swoje prześladowania waldensów, które zakończyły się ich masakrą w 1655.
Po śmierci matki w 1663 Karol Emanuel odzyskał pełnię władzy. Nie udało mu się zapewnić swoim ziemiom dostępu do morza kosztem Genui podczas drugiej wojny genueńsko-sabaudzkiej (1672–1673). Miał również problemy w powstrzymaniem wpływów potężnej Francji we Włoszech. Udało mu się jednak usprawnić handel i tym samym wzbogacić księstwo, rozwinął bowiem port w Nicei i wybudował drogę przez Alpy do Francji. Zreformował armię: utworzył pięć regimentów piemonckich i odtworzył kawalerię, wprowadził nowe uniformy. Odbudował również fortyfikacje i zrekonstruował kilka pięknych budynków w Turynie, na przykład Palazzo Reale.
4 marca 1663 jego pierwszą żoną została Franciszka Magdalena Orleańska (ur. 1648, zm. 1664), córka wuja Karola Emanuela – Gastona, księcia Orleanu (brata matki Karola Emanuela). Para nie miała dzieci.
20 maja 1665 jego drugą żoną została francuska Maria Joanna Baptista de Savoie-Nemours (ur. 1644, zm. 15 marca 1724), która po śmierci męża została regentką (1675–1684). Para miała jedno dziecko – syna Wiktora Amadeusza II.
Miał także dzieci nieślubne:
z Marią Joanną Trecesson, markizą Cavour, wł. Maria Giovanna di Trecesson, markizy de Cavour:
- Krystyna Hipolita, wł. Cristina Ippolita, (1655–1730), pierwotnie przeznaczona do zakonu (wizytek w Aoście lub Chambéry), ale poślubiła markiza Masserano (mieli trzy córki, które zostały wizytkami)
- Ludwika Adelajda, wł. Luisa Adelaide, (1662–1701), w zakonie wizytek w Aoście od 1665 roku[1]
- Józef (wł. Giuseppe) Trecesson (zm. 1736), który został opatem Sesto i Lucedio.
z Gabrielą Mesmes Marolles, wł. Gabriella di Mesmes de Marolles, hrabiną Lanze[a]:
- Franciszek August, wł. Francesco Agostino, przyszły hrabia Lanze i Vinovo, poślubił Barbarę Piossasco Piobesi, wł. Barbara Piossasco di Piobesi[b]
- Karol, wł. Carlo, zwany kawalerem Karolciem (wł. Cavalier Carlino).
Order Annuncjaty[2]; od 1638 wielki mistrz
- ↑ Maria Sole Bionaz, Un monastero intramontano: la Visitazione Santa Maria di Aosta(1631-1720), Aosta, 2003, BAA, XXIX; Stefania Vignali, Correspondance d'Albert Bailly, 1664-1672
- ↑ Federico Bona: I Cavalieri dell'Ordine Supremo del Collare o della Santissima Annunziata. [w:] Blasonario subalpino [on-line]. (wł.).
- ↑ Gabriela Mesmes Marolles stała się hrabiną Lanze przez małżeństwo zawarte 2 grudnia 1668 z Karolem Lanze, wł. Carlo delle Lanze, hrabią Sales.
- ↑ Według aktu narodzin przyszłego kardynała Karola Wiktora Amadeusza Lanze, wł. Carlo Vittorio Amedeo delle Lanze, (1712–1784), na którym ród Lanze wygasł.