Kościół św. Wawrzyńca w Bobrownikach – Wikipedia, wolna encyklopedia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Kościół św. Wawrzyńca
w Bobrownikach

nr rej. - 19/60 z dnia 23.02.1960 (woj. katowickie)[1] - A/735/2020 z dnia 24.11.2020 (woj. śląskie)[2]
dawny kościół parafialny
Kościół w 2018 roku
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Miejscowość	Bobrowniki
Adres	ul. Henryka Sienkiewicza 244
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Parafia	Parafia św. Wawrzyńca Diakona Męczennika w Bobrownikach
Wezwanie	Św. Wawrzyniec
Wspomnienie liturgiczne	10 VIII
Historia Data rozpoczęcia budowy 1856 Data zakończenia budowy 1889 Aktualne przeznaczenie diecezja sosnowiecka
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • powierzchnia • drewno 251 m² Wieża kościelna • liczba wież 2 Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1
Położenie na mapie gminy Bobrowniki
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa śląskiego
Położenie na mapie powiatu będzińskiego
50°22′44″N 18°59′13″E/50,378889 18,986944
Multimedia w Wikimedia Commons

Kościół św. Wawrzyńca – drewniany kościół katolicki z 2. połowy XIX wieku w Bobrownikach w powiecie będzińskim, wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa śląskiego. Jest dawnym kościołem parafialnym w obecnym dekanacie sączowskim w diecezji sosnowieckiej.

Świątynia znajduje się na szlaku architektury drewnianej województwa śląskiego. W pobliżu kościoła przebiega Szlak Historii Górnictwa Górnośląskiego^[3].

Na podciągu ściany tęczowej w kościele znajduje się napis: „WYSTAWIONY 1669 + ROZBUDOWANY 1889 + ODRESTAUROWANY 1953”. Informacji tych nie potwierdzają przeprowadzone w 2009 roku badania dendrochronologiczne^[4]. Zgodnie z wynikami badań obecne prezbiterium i zakrystię wybudowano w latach 1856–1857, z wykorzystaniem belek z 1522 i 1523 roku – być może z wcześniejszego kościoła. W roku 1889 postawiono nawę oraz dwie wieże.

W lipcu 2009 roku, podczas remontu, w wieży odnaleziono list w butelce, pochodzący z 1946 roku^[5]. Dokument zawierał opis stanu kościoła po wojnie oraz przeprowadzone wówczas remonty.

Kościół jest orientowany, drewniany, wybudowany w konstrukcji zrębowej, oszalowany deskami, na podmurówce. Nawa kościoła założona jest na rzucie zbliżonym do kwadratu, prezbiterium węższe, zamknięte trójbocznie. Od północnej strony prezbiterium znajduje się prostokątna zakrystia. Dachy gontowe, dwuspadowe, nad prezbiterium przechodzący w wielospadowy, w dachu – wieżyczka na sygnaturkę. W fasadzie znajdują się dwie symetryczne wieże, zwieńczone wysokimi ostrosłupowymi hełmami. Pomiędzy nimi znajduje się trójkątny szczyt.

We wnętrzu stropy płaskie^[6]. Ołtarz główny barokowy z XVII wieku, przedstawiający św. Wawrzyńca, przeniesiono w 1880 r. z Bytomia, z rozebranego kościoła św. Małgorzaty^[7]. Ołtarze boczne z XVIII wieku przedstawiają św. Barbarę i św. Stanisława Kostkę (dawniej św. Annę). Ambona z XVIII wieku. Organy z drugiej połowy XIX wieku, zbudowane przez Paula Berschdorfa z Nysy.

Przy kościele znajduje się współczesny, murowany kościół parafialny św. Wawrzyńca, zbudowany w latach 1993–2004^[8].