Ksyloza – Wikipedia, wolna encyklopedia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ksyloza

Nazewnictwo Inne nazwy i oznaczenia cukier drzewny
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C5H10O5
Masa molowa	150,13 g/mol
Wygląd	białe ciało stałe
Identyfikacja
Numer CAS	58-86-6 – D-ksyloza 609-06-3 – L-ksyloza 41247-05-6 – racemat
PubChem	135191
DrugBank	DB09419
SMILES OC1COC(O)C(O)C1O
Właściwości Temperatura topnienia 154–158 °C (D-ksyloza) 150–152 °C (L-ksyloza) 130–133 °C (racemat)
Niebezpieczeństwa Europejskie oznakowanie substancji oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne Substancja nie jest klasyfikowana jako niebezpieczna według europejskich kryteriów. Numer RTECS ZF2285000 D-(+)-ksyloza
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Ksyloza (inaczej cukier drzewny, C₅H₁₀O₅) – węglowodan, monosacharyd wchodzący w skład hemiceluloz w postaci ksylanów.

W temperaturze pokojowej jest to biała substancja krystaliczna, łatwo rozpuszczalna w wodzie, etanolu i benzynie. Znajduje zastosowanie w przemyśle spożywczym jako środek do konserwowania owoców, produkcji lodów i wyrobów cukierniczych.

• D-(+)-ksyloza (nr 95729) w katalogu produktów Sigma-Aldrich (Merck).
• L-(+)-ksyloza (nr 95720) w katalogu produktów Sigma-Aldrich (Merck).