LDV Maxus – Wikipedia, wolna encyklopedia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

LDV Maxus

Inne nazwy	Fargo Fora Maxus Maxus LD100 Weststar LDV Maxus
Producent	LDV
Zaprezentowany	grudzień 2004
Okres produkcji	2005 – 2009
Miejsce produkcji	Birmingham Niżny Nowogród Gebze Pekan
Poprzednik	LDV Convoy LDV Pilot
Następca	Maxus V80
Dane techniczne
Segment	van segmentu E dostawcze segmentu E
Typy nadwozia	6-drzwiowy furgon 6-drzwiowy van 6-drzwiowy minibus 2-drzwiowe podwozie
Skrzynia biegów	5 i 6-biegowa manualna 5 i 6-biegowa półautom. 6-biegowa automatyczna
Napęd	przedni
Długość	4950-5700 mm
Szerokość	1998 mm
Wysokość	2132-2552 mm
Rozstaw osi	3100-3850 mm
Zbiornik paliwa	80 l
Liczba miejsc	3–17
Dane dodatkowe
Konkurencja	Fiat Ducato Ford Transit Iveco Daily Renault Master Volkswagen LT
Multimedia w Wikimedia Commons

LDV Maxus – samochód dostawczo-osobowy typu van klasy wyższej produkowany pod brytyjską marką LDV w latach 2005–2009.

Pod koniec lat 90. nawiązano współpracę między brytyjskim LDV oraz polskim oddziałem Daewoo w celu zbudowania nowoczesnego samochodu dostawczego mającego zastąpić przestarzałe modele LDV Convoy, a także polskiego Lublina^[1].

W procesie konstrukcyjnym pojazdu roboczo określonego kodem LD-100^[2] wzięło udział 150 polskich inżynierów^[3], docelowo planując uruchomienie produkcji samochodu dostawczego w zakładach FSC w Lublinie^[4].

Premiera pojazdu będącego efektem trzyletniego procesu konstrukcyjnego miała odbyć się wiosną 2001 roku podczas Poznań Motor Show^[5], jednak LD-100 ostatecznie nie został ani zaprezentowany, ani wdrożony do produkcji z powodu bankructwa południowokoreańskiego Daewoo i związanego z tym braku dostatecznego finansowania do ukończenia projektu^[1].

Po bankructwie Daewoo i trudnościach finansowych polskiego oddziału w Lublinie, brytyjskie LDV zdecydowało odkupić gotowy projekt nowego samochodu dostawczego i przenieść przygotowaną do produkcji samochodu w Lublinie linię produkcyjną w całości do własnej fabryki w angielskim Birmingham^[1].

Pod koniec 2004 roku pojazd zadebiutował pod nazwą LDV Maxus, trafiając do produkcji w angielskiej fabryce LDV na początku 2005 roku^[1].

LDV zaoferowało Maxusa w różnych wariantach nadwozia, zarówno jako dostawczy furgon i podwozie do zabudowy, jak i osobowy van lub minibus. Ponadto, producent wytwarzał Maxusa zarówno z krótszym, jak i wydłużonym rozstawem osi^[6].

Produkcja LDV Maxusa dobiegła końca w 2009 roku po 4 latach od jej rozpoczęcia w związku z bankructwem i upadłością przedsiębiorstwa LDV^[7]. Masę upadłościową po brytyjskiej firmie wraz z prawami do produkcji Maxusa kupił chiński koncern SAIC^[8], który wiosną 2011 roku przetransportował linię produkcyjną z Birmingham do Wuxi^[9]. i wznowił tam wytwarzanie pojazdu pod nową chińską marką Maxus jako Maxus V80^[10].

W pierwszym roku produkcji LDV Maxus oferowany był wyłącznie na Wyspach Brytyjskich, a po przejęciu pogrążonego w trudnościach finansowych LDV przez rosyjskie przedsiębiorstwo GAZ w 2006 roku rozpoczęto ekspansję na rynkach europejskich oraz państw byłego Związku Radzieckiego^[4]. Przez kilka miesięcy 2009 roku samochód oferowany był także w Polsce bez wskazania marki jako po prostu Maxus^[11].

LDV Maxus produkowany był także na licencji przez tureckie przedsiębiorstwo Askam, który oferował go na lokalnym rynku pod nazwą Fargo Fora^[12]. Między 2007 a 2009 rokiem pojazd wytwarzało także z myślą o lokalnym rynku malezyjskie przedsiębiorstwo Weststar pod nazwą Weststar LDV Maxus^[13].

• R4 2,5 l (2499 cm³), Diesel
• Średnica × skok tłoka: 90,2 mm x 90,4 mm
• Stopień sprężania: 17,5:1
• Moc maksymalna: 136 KM (100 kW) przy 3800 obr./min
• Maksymalny moment obrotowy: 330 N•m przy 2600 obr./min
• Prędkość maksymalna: 150 km/h