Lackowa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Lackowa

Lackowa – widok z Izb
Państwo	Polska  Słowacja
Pasmo	Beskid Niski, Karpaty
Wysokość	997 m n.p.m.
Wybitność	360 m
Położenie na mapie Beskidu Niskiego
Położenie na mapie Karpat
49°25′42″N 21°05′46″E/49,428333 21,096111
Multimedia w Wikimedia Commons

Lackowa (słow. Lacková, łem. Лацкова, (997,1 m n.p.m.^[1]) – najwyższy szczyt po polskiej stronie Beskidu Niskiego, położony między Krynicą-Zdrój a Wysową, na granicy ze Słowacją. Wznosi się dobrze widoczną z daleka kopułą nad wsiami Izby oraz Bieliczna (z polskiej strony), a Frička i Cegiełka (po słowackiej stronie, bardziej oddalone). Pierwotnie góra nosiła łemkowską nazwę Łackowa (Wackowa). Inne nazwy, rzadziej używane: Chorągiewka Pułaskiego, Lachowa, czasem żartobliwie nazywana Górą Policyjną (ze względu na wysokość).

• 

• 

  Na wierzchołku

• 

Górę budują osadowe utwory fliszu karpackiego z okresu paleocenu - eocenu, w niższych partiach głównie pstre iłowce i drobnoziarniste piaskowce warstw belovežskich, a w partiach szczytowych, mniej więcej powyżej poziomicy 800 m n.p.m., okruchowe piaskowce warstw zlínskich^[2].

W czasie konfederacji barskiej okolica została ufortyfikowana i broniona, a z daleka widoczny, niezalesiony wówczas wierzchołek Lackowej służył do sygnalizacji (stąd nazwa „Chorągiewka Pułaskiego”). Po bitwie 3 i 4 października 1770 z rosyjskim oddziałem generała Drewicza, konfederaci zostali zmuszeni do przekroczenia granicy austriackiej.

Lackowa należy do Korony Gór Polski. Zachodni stok góry, którym biegnie czerwony szlak turystyczny, jest najbardziej stromym w Beskidzie Niskim i jednym z najbardziej stromych w polskich górach (poza Tatrami) odcinkiem znakowanego szlaku.

Piesze szlaki turystyczne:

• Przełęcz Tylicka – Dzielec – Czerteż – Przełęcz Beskid (644 m n.p.m.) – Lackowa (997 m n.p.m.) – Ostry Wierch (938 m n.p.m.) – Przełęcz pod Stawiskami (647 m n.p.m.) – Przełęcz Wysowska

• okopy konfederatów barskich