Lauryn Williams – Wikipedia, wolna encyklopedia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pełne imię i nazwisko	Lauryn Chenet Williams
Data i miejsce urodzenia	11 września 1983 Pittsburgh
Wzrost	160 cm[1]
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone LEKKOATLETYKA Igrzyska olimpijskie złoto Londyn 2012 sztafeta 4 × 100 m srebro Ateny 2004 bieg na 100 m Mistrzostwa świata złoto Helsinki 2005 bieg na 100 m złoto Helsinki 2005 sztafeta 4 × 100 m złoto Osaka 2007 sztafeta 4 × 100 m srebro Paryż 2003 sztafeta 4 × 100 m srebro Osaka 2007 bieg na 100 m Halowe mistrzostwa świata srebro Moskwa 2006 bieg na 60 m Igrzyska panamerykańskie złoto Santo Domingo 2003 bieg na 100 m złoto Santo Domingo 2003 sztafeta 4 × 100 m Mistrzostwa świata juniorów złoto Kingston 2002 bieg na 100 m srebro Kingston 2002 sztafeta 4 × 100 m BOBSLEJE Igrzyska olimpijskie srebro Soczi 2014 dwójki

Lauryn Chenet Williams (ur. 11 września 1983 w Pittsburghu^[1]) – amerykańska sprinterka oraz bobsleistka. Złota i srebrna medalistka olimpijska, trzykrotna mistrzyni świata, srebrna medalistka halowych mistrzostw świata, dwukrotna złota medalistka igrzysk panamerykańskich oraz złota medalistka mistrzostw świata juniorów.

W 2002 roku zdobyła dwa medale mistrzostw świata juniorów, złoty w biegu na 100 m oraz srebrny w biegu rozstawnym 4 × 100 m. Rok później została srebrną medalistką seniorskich mistrzostw świata w Paryżu (medal wywalczyła w konkurencji biegu sztafet 4 × 100 m), jak również zdobyła dwa złote medale igrzysk panamerykańskich w Santo Domingo^[2][3].

Podczas igrzysk olimpijskich w Atenach zdobyła srebrny medal w konkurencji biegu na 100 m, w finale tych zmagań uzyskała czas 10,96 – o 0,03 s gorszy niż triumfatorki Juliji Nieściarenki. Była również członkinią amerykańskiej sztafety 4 × 100 m, wprawdzie ekipa z jej udziałem uzyskała najlepszy czas w grupie eliminacyjnej (41,67), ale finałowego biegu nie ukończyła^[4].

W 2005 roku wywalczyła dwa złote medale rozgrywanych w Helsinkach mistrzostw globu – w biegu na 100 m oraz w biegu sztafet 4 × 100 m. Rok później zdobyła pierwszy w karierze medal halowych mistrzostw świata, podczas zmagań rozgrywanych w Moskwie została wicemistrzynią globu w biegu na 60 m. Wystąpiła na mistrzostwach świata w Osace, w ich ramach amerykańska sztafeta 4 × 100 m z jej udziałem obroniła tytuł mistrzowski, a Williams indywidualnie zdobyła srebrny medal w biegu na 100 m^[2].

Na igrzyskach olimpijskich w Pekinie zajęła 4. miejsce w finale konkursu biegu na 100 m, jak również wystąpiła w konkursie biegu sztafet 4 × 100 m (amerykańska ekipa z udziałem Williams została zdyskwalifikowana w eliminacjach)^[5]. W ramach igrzysk olimpijskich w Londynie zaś wzięła udział jedynie w konkursie biegu sztafet 4 × 100 m – Williams wystąpiła jedynie w fazie eliminacyjnej, mimo to wywalczyła złoty medal olimpijski^[1].

W lipcu 2013 roku zakończyła karierę lekkoatletyczną z powodu kontuzji. Od tego momentu brała udział w zawodach międzynarodowych rozgrywanych w dyscyplinie bobslejów. Jednym z takich wydarzeń były igrzyska olimpijskie w Soczi, w trakcie których Amerykanka zdobyła srebrny medal w konkurencji dwójek kobiecych. Dzięki temu osiągnięciu została piątą w historii osobą (i pierwszą w historii Stanów Zjednoczonych), który zdobywała medale zarówno na letnich, jak i zimowych igrzyskach olimpijskich^[6]. Ostatni start Amerykanki w zawodach bobslejowych miał miejsce w lutym 2015 roku podczas zmagań Pucharu Świata rozgrywanych w Innsbrucku^[7].

Wymieniono wyłącznie osiągnięcia lekkoatletyczne.

Rok	Zawody	Miasto	Miejsce	Konkurencja	Wynik
2002	Mistrzostwa świata juniorów	Kingston		bieg na 100 m	11,33
	sztafeta 4 × 100 m	43,66
2003	Igrzyska panamerykańskie	Santo Domingo		bieg na 100 m	11,12
	sztafeta 4 × 100 m	43,06
Mistrzostwa świata	Paryż		sztafeta 4 × 100 m	42,03[a]
2004	Igrzyska olimpijskie	Ateny		bieg na 100 m	10,96
	sztafeta 4 × 100 m
Światowy finał IAAF	Monako		bieg na 100 m	11,21
2005	Mistrzostwa świata	Helsinki		bieg na 100 m	10,93
	sztafeta 4 × 100 m	41,78
Światowy finał IAAF	Monako		bieg na 100 m	11,04
2006	Halowe mistrzostwa świata	Moskwa		bieg na 60 m	7,01
2007	Mistrzostwa świata	Osaka		bieg na 100 m	11,01
	sztafeta 4 × 100 m	41,98
Światowy finał IAAF	Stuttgart	5.	bieg na 100 m	11,31
5.	bieg na 200 m	22,94
2008	Igrzyska olimpijskie	Pekin	4.	bieg na 100 m	11,03
	sztafeta 4 × 100 m	N/A
Światowy finał IAAF	Stuttgart	6.	bieg na 100 m	11,22
6.	bieg na 200 m	23,30
2009	Mistrzostwa świata	Berlin	5.	bieg na 100 m	11,01
	sztafeta 4 × 100 m	N/A
2012	Igrzyska olimpijskie	Londyn		sztafeta 4 × 100 m	41,64[a]
Źródło: [2][3]

• bieg na 100 m – 10,88 (19 sierpnia 2005, Zurych)
• bieg na 200 m – 22,27 (22 maja 2005, Carson)
• sztafeta 4 × 100 m – 41,58 (8 sierpnia 2009, Chociebuż)

Halowe

• bieg na 60 m – 7,01 (10 marca 2006, Moskwa)
• bieg na 200 m – 22,79 (12 marca 2004, Fayetteville)

Źródło: ^[2]

• Oficjalna strona Lauryn Williams. [dostęp 2024-08-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-09-12)]. (ang.).