Lherzolit – Wikipedia, wolna encyklopedia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Lherzolit (czyt. lercolit), buchneryt – ultrazasadowa skała pochodzenia magmowego z grupy perydotytów, niezawierająca w swym składzie mineralnym wolnej krzemionki (SiO₂), a jedynie krzemionkę związaną w innych minerałach, której zawartość jest niższa od 45% wagowych. Zasobna w żelazo, a uboga w alkalia: sód i potas. Wypełnia niezbyt rozległe diatremy, wąskie, lejkowate kominy wulkaniczne. Może zawierać minerały akcesoryczne takie jak: pikotyt, tlenki żelaza, apatyt, granat, chromit, hornblenda.

Skała powstała w wyniku:

• krystalizacji intruzji pochodzących z bardzo dużych głębokości skorupy ziemskiej.
• dyferencjacji i krystalizacji magmy gabrowej.
• krystalizacji pierwotnej magmy ultrazasadowej.
• przeobrażeń metesomatycznych różnego typu skał a przede wszystkim serpentynów w procesie metamorfizmu.

W wyniku wietrzenia lherzolitu, powstają wtórne złoża granatów, wiekowo późniejsze, lokujące się wśród utworów karbońsko permskich, kredy, trzeciorzędu, a nawet czwartorzędu.

• Ryka W., Maliszewska A., 1991, Słownik petrograficzny, pp:194. Wydawnictwa Geologiczne Warszawa.
• Wacław Ryka, Anna Maliszewska, Słownik petrograficzny, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1982, ISBN 83-220-0150-9, OCLC 69507580.