Marche – Wikipedia, wolna encyklopedia
- ️Mon Sep 28 2015
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ten artykuł dotyczy regionu administracyjnego we Włoszech. Zobacz też: inne znaczenia.
| region | ||||
| ||||
| ||||
| Hymn: Inno delle Marche | ||||
| Państwo | ||||
|---|---|---|---|---|
| Siedziba | ||||
| Kod ISO 3166-2 |
IT-57 | |||
| Powierzchnia |
9 401 km² | |||
| Populacja (2015) • liczba ludności |
| |||
| • gęstość |
165 os./km² | |||
| Szczegółowy podział administracyjny | ||||
| Liczba prowincji |
5 | |||
| Liczba gmin |
236 | |||
Położenie na mapie Włoch
| ||||
| ||||
| ||||
| ||||
| Strona internetowa |
Marcheⓘ ([ˈmar.ke], wym. ˈmɑrkeˈ; w języku polskim używane również Marchia[1][2]) – region administracyjny w środkowych Włoszech, historyczna Marchia Ankońska (Ankonitańska, Ankony)[3][4].
Marche ciągnie się na południowy wschód od San Marino, nad Morzem Adriatyckim, na długości 160 km. Graniczy z następującymi regionami: Emilią-Romanią, Toskanią, Umbrią, Lacjum i Abruzją. Zajmuje powierzchnię 9694 km². Marche jest ostatnim włoskim regionem po stronie Adriatyku przed tzw. Mezzogiorno, czyli południową, znacznie słabiej rozwiniętą gospodarczo częścią kraju. Region sąsiadujący od południa – Abruzja – zaliczany jest już do grupy regionów południowych, a Marche jeszcze do centralnych.
W skład regionu Marche wchodzą prowincje: Ankona, Pesaro e Urbino, Ascoli Piceno, Macerata, i od 2009 roku Fermo. Prezydentem regionu jest Luca Ceriscioli (PD)[5].
Gęstość zaludnienia wynosi 147 osób na km². Region zamieszkuje 1,4 miliona osób, a stolicą jest Ankona (104 000 mieszkańców). W regionie używa się powszechnie czterech głównych dialektów i kilkadziesiąt mniejszych, o charakterze bardziej lokalnym (nawet w miejscowościach oddalonych od siebie o kilkanaście kilometrów można spotkać całkiem różne odmiany języka włoskiego).
Jest to region wybitnie rolniczy, z przeważającymi w krajobrazie, starannie utrzymanymi winnicami, gajami oliwnymi, polami, łąkami i pastwiskami. W przemyśle istotną rolę odgrywa przemysł obuwniczy, papierniczy oraz wyrób instrumentów muzycznych.
Z Marchii pochodzili m.in.: Donato Bramante, Rafael Santi, Gioacchino Rossini, Giacomo Leopardi, Giovanni Battista Pergolesi, Gentile da Fabriano, Maria Montessori, Mateusz Ricci oraz papieże – Sykstus V i Pius IX.
- ↑ Aleksander VI. portalwiedzy.onet.pl. [dostęp 2015-09-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-29)]. (pol.).
- ↑ Auksencjusz Gad OFM: Św. Franciszek, Zakon, Reguła. www.trzejtowarzysze.pl. [dostęp 2010-11-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-03-02)]. (pol.).
- ↑ Théophile Desbonnets OFM: Na szlakach św. Franciszka z Asyżu. Przewodnik po sanktuariach franciszkańskich. Kraków-Asyż: Franciszkanie, 1981, s. 20. (pol.).
- ↑ Źródła franciszkańskie: pisma świętego Franciszka, źródła biograficzne świętego Franciszka, pisma świętej Klary i źródła biograficzne, teksty ustalające normy dla braci i sióstr od pokuty. Kraków: Bratni Zew, 2005, s. 2443. ISBN 88-8135-009-2. (pol.).
- ↑ Presidente. [dostęp 2018-07-30].
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Miasto metropolitalne.
- ↑ a b c d e Region autonomiczny.
- ↑ a b c d Regionalny organ decentralizacyjny ze względu na zniesienie dotychczasowych 4 prowincji (Gorycja, Pordenone, Triest i Udine) ustawą regionalną z 2016 r.
- ↑ Miasto metropolitalne, ale bardziej miasto stołeczne ze względu na to, że jego siedziba (czyli Rzym) posiada status stolicy całych Włoch.
- ↑ a b c d e f Wolne konsorcjum miejskie.
- ↑ a b Prowincja autonomiczna.