pl.wikipedia.org

Megakariocyt – Wikipedia, wolna encyklopedia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Schematyczna ilustracja megakariocytu

Megakariocyt – duża komórka szpiku kostnego, o średnicy 50–100 μm[potrzebny przypis], w wyniku fragmentacji której powstają trombocyty (płytki krwi)[1].

Megakariocyt jest dojrzałą komórką układu płytkowego linii mieloidalnej komórek macierzystych krwiotworzenia. Posiada wielopłatowe, poliploidalne jądro. Częstym zjawiskiem jest kariogamia bez podziału cytoplazmy, co prowadzi do zwielokrotnienia materiału genetycznego w obrębie karioplazmy. W kwasochłonnej cytoplazmie posiada liczne ziarnistości azurochłonne[2].

  1. ↑ Słownik tematyczny. Biologia, cz. 2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 86, ISBN 978-83-01-16530-7.
  2. ↑ Maciej Zabel: Histologia. Podręcznik dla studentów medycyny i stomatologii. Elsevier Urban & Partner, 2000. ISBN 83-87944-61-0.