Melaniny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Melaniny – grupa organicznych związków chemicznych odpowiadających za pigmentację organizmów (promieniowców, niektórych grzybów, roślin wyższych, pijawek, stawonogów, mięczaków, osłonic oraz kręgowców). U zwierząt powstają one w melanocytach (komórkach barwnikowych) i są gromadzone w melanosomach^[1].

Powstają z tyrozyny^[1] pod wpływem tyrozynazy w procesie melanogenezy, do której silnie pobudza promieniowanie UV^[2]. Melaniny w skórze chronią jej głębsze warstwy przed szkodliwym działaniem promieni ultrafioletowych, które wchodzą w skład promieniowania słonecznego^[3]. Pod wpływem tych promieni ilość melanin się zwiększa, powodując przejściową zmianę zabarwienia skóry (opaleniznę)^[4][5].

Od liczby i rodzaju cząsteczek melanin w cebulce włosa zależy jego kolor^[6]. U blondynów zawartość tych składników jest niska, a cząsteczki mają spiralną strukturę^[7][6]. Noworodki rasy białej nie mają w tęczówce melanin, dlatego ich oczy są niebieskie^[8][3]. Melaniny w tęczówce są wytwarzane później^[3]. U innych ras człowieka melaniny pojawiają się w tęczówce jeszcze przed narodzeniem^[3]. Bardzo duże ilości melanin zawierają piegi oraz brodawki^[1].

Wśród melanin wyróżnia się m.in. eumelaninę, feomelaninę i neuromelaninę(inne języki)^{[9][niewiarygodne źródło?]}. Eumelanina jest barwnikiem o kolorze brązowym lub czarnym, feomelanina jest pigmentem o zabarwieniu żółto-czerwonym^[10]. Neuromelanina jest melaniną powstałą z dopaminy^[11].

Zaburzenia w biosyntezie melanin powodują występowanie albinizmu^[1][12], natomiast ich podwyższony poziom wywołuje melanizm^[13].

• Polska Akademia Nauk Wydział Nauk Medycznych, Wielki słownik medyczny, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 1996, ISBN 83-200-1923-0.