pl.wikipedia.org

Mikołajów (rejon stryjski) – Wikipedia, wolna encyklopedia

  • ️Fri Mar 03 2023

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Mikołajów

Миколаїв

Ilustracja
Kościół katolicki w Mikołajowie (XVII w.)
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 lwowski

Rejon

stryjski

Hromada

Mikołajów

Data założenia

1570[1]

Prawa miejskie

1578;
ponownie od 1940[1]

Powierzchnia

5,3[2] km²

Populacja (2022)
• liczba ludności
• gęstość


14 498[3]
2807 os./km²

Kod pocztowy

81600 - 81604

Położenie na mapie obwodu lwowskiego

Mapa konturowa obwodu lwowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Mikołajów”

Położenie na mapie Ukrainy

Mapa konturowa Ukrainy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Mikołajów”

Ziemia49°31′N 23°58′E/49,516667 23,966667
Multimedia w Wikimedia Commons
Informacje w Wikipodróżach
Strona internetowa

Mikołajów (ukr. Миколаїв, Mykołajiw) – miasto na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, w rejonie stryjskim, siedziba hromady. 14,4 tys. mieszkańców (według stanu na 1 stycznia 2022)[4], przemysł materiałów budowlanych, mleczarski.

Miasto założono w 1570[1]. Prawa miejskie od roku 1578 (ponownie od 1940)[1]. Było własnością Mikołaja Tarły – chorążego przemyskiego, dworzanina i sekretarza królewskiego, który dokonał lokacji miasta na prawie magdeburskim. W okresie międzywojennym miasto znajdowało się w powiecie żydaczowskim (województwo stanisławowskie) w Polsce.

W 1931 r. miasto liczyło 632 budynków (zagród) i 3625 mieszkańców.

Podczas okupacji hitlerowskiej, w 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 600 osób. 5 września 1942 roku Niemcy ostatecznie zlikwidowali getto. Żydów wywieziono do obozu zagłady w Bełżcu, obozów pracy w Karpatach a zabito wielu na miejscu[5]. W latach 1943–1944 z rąk nacjonalistów ukraińskich z UPA śmierć poniosło 18 Polaków, w tym Kazimierz Podgórski ps. „Zych”, dowódca plutonu Armii Krajowej[6][niewiarygodne źródło?].

Wzniesiony w latach 1633-34 z fundacji starosty drohowyskiego Mikołaja Ostroroga, w miejsce kościoła ufundowanego przez Jerzego Mniszcha i zburzonego przez Tatarów w 1620 r. Murowany, jednonawowy, tynkowany, konsekrowany w 1636 r. Wewnątrz znajdował się łaskami słynący obraz Matki Bożej, ufundowany przez Marię Eleonorę z Kunickich Rzewuską. W latach 70. XIX wieku na fasadzie kościoła zainstalowano duży zegar. Po II wojnie światowej świątynia zamieniona była w salę gimnastyczną, a następnie w płac ślubów. W 1990 r. została odzyskana przez wiernych. Parafię obsługują księża diecezjalni, dojeżdżający z Medenic[7][8].

  1. ↑ a b c d А. Івченко: Міста України. Київ: 1999, s. 98. ISBN 966-7085-56-2.
  2. ↑ А. Івченко: Міста України. Київ: 1999, s. 65. ISBN 966-7085-56-2.
  3. ↑ http://db.ukrcensus.gov.ua/PXWEB2007/ukr/publ_new1/2022/zb_Сhuselnist.pdf
  4. ↑ http://db.ukrcensus.gov.ua/PXWEB2007/ukr/publ_new1/2022/zb_Сhuselnist.pdf
  5. ↑ Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part A, s. 805.
  6. ↑ Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Eugeniusz Różański, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w Województwie Stanisławowskim 1939–1946, Wrocław: ALTA 2, 2008, s. 280-282, ISBN 978-83-85865-13-1, OCLC 261139661.
  7. ↑ Maria Taszycka, Mikołajów, „Cracovia Leopolis”, 3 (46) 2006, s. 39, ISSN 1234-8600.
  8. ↑ MKOŁAJÓW. Kościół p.w. św. Mikołaja (162? - 163?). Lwowski obw., Stryjski r-n (Mikołajowski r-n) | Kościoły i kaplice Ukrainy [online], rkc.in.ua [dostęp 2023-03-03].