Mitsubishi G3M – Wikipedia, wolna encyklopedia
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
![]() Mitsubishi G3M | ||
Dane podstawowe | ||
Państwo | ||
---|---|---|
Producent | ||
Typ |
średni bombowiec | |
Załoga |
7 osób | |
Historia | ||
Data oblotu |
lipiec 1935 | |
Lata produkcji |
1936–1945 | |
Wycofanie ze służby |
1945 | |
Liczba egz. |
1048 | |
Dane techniczne | ||
Napęd |
dwa 15-cylindrowe gwiazdowe silniki Mitsubishi Kinsei 45 | |
Moc |
2150 KM | |
Wymiary | ||
Rozpiętość |
25 m | |
Długość |
16,45 m | |
Wysokość |
3,68 m | |
Powierzchnia nośna |
75 m² | |
Masa | ||
Własna |
4965 kg | |
Startowa |
8000 kg | |
Osiągi | ||
Prędkość maks. |
375 km/h na wysokości 4200 m | |
Prędkość przelotowa |
280 km/h | |
Wznoszenie maks. w locie poziomym |
6 m/s | |
Pułap |
9200 m | |
Zasięg |
4400 km | |
Dane operacyjne | ||
Uzbrojenie | ||
1 działko Typ 99 kalibru 20 mm w tylnej wieżyczce grzbietowej 4 karabiny maszynowe Typ 92 kalibru 7,7 mm w kokpicie, stanowisku lewym i prawym oraz w przedniej chowanej wieżyczce grzbietowej 800 kg bomb lub jedna torpeda | ||
Użytkownicy | ||
![]() | ||
Rzuty | ||
![]() | ||
|
Mitsubishi G3M Wzór 96 – Mitsubishi G3M kyūroku-shiki rikujō kōgeki-ki (jap. 三菱G3M九六式陸上攻撃機; w kodzie aliantów Nell) dwusilnikowy średni samolot bombowo-torpedowy dalekiego zasięgu. Produkowany od 1936 roku, znalazł szerokie zastosowanie podczas wojny japońsko-chińskiej oraz II wojny światowej. W momencie wejścia do służby, bombowiec o największym w świecie zasięgu. Ogółem zbudowano 1048 egzemplarzy tej maszyny.
W 1935 roku, w odpowiedzi na przedstawione przez japońską marynarkę wojenną wymagania wobec operującego z lądu dwusilnikowego samolotu rozpoznawczego, przedsiębiorstwo Mitsubishi wykonało pierwszy lot prototypu Ka-15. Nowa konstrukcja dysponowała dużym potencjałem rozwojowym, pozwalającym na opracowanie na jej podstawie konstrukcji średniego bombowca dalekiego zasięgu. Po przeprowadzonych z sukcesem testach, w czerwcu 1936 roku samolot wszedł do produkcji jako Bombowiec marynarki Wzór 96 Model 11, według oznaczenia fabrycznego zaś Mitsubishi G3M1[1].
![](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/37/Mitsubishi_G3M1.jpg/250px-Mitsubishi_G3M1.jpg)
Pierwsza wersja produkcyjna z silnikami gwiazdowymi Mitsubishi Kinsei 3 o mocy 910 KM (678,6 kW) została wyprodukowana w 34 egzemplarzach. Samolot ten zdolny był do lotu z prędkością 360 km/h na wysokości 1975 metrów. W miarę uzyskania dostępności ulepszonych silników Kinsei 41 i Kinsei 42, w 1937 roku uruchomiono produkcję nowej wersji samolotu, oznaczonej jako G3M2. Samolot ten stał się podstawowym modelem bombowca, którego produkcja do połowy 1941 roku sięgnęła 581 maszyn[1]. Prędkość maksymalna tego wariantu wzrosła do 374 km/h, zaś maksymalny ładunek bombowy do 800 kg przenoszony był zewnętrznie. Uzbrojenie obronne składało się z trzech karabinów 7,7 mm. Maksymalny zasięg samolotu sięgnął 4380 km[1].
Kolejny G3M2, Model 22, wyposażony w był w dwa czternastocylindrowe silniki gwiazdowe Kinsei 45 o mocy 1075 KM (801,6 kW), zdolny był do rozwinięcia prędkości 347 km/h na wysokości 4200 metrów, zaś na pułapie praktycznym 9130 metrów miał zasięg 4380 km[1]. Produkcja następnej wersji samolotu oznaczonej jako G3M3, została podjęta w zakładach Nakajimy, gdzie w latach 1941-1943 produkowano je z 1300-konnymi (969,4 kW) silnikami Kinsei 51. Samolot w tej odmianie zdolny był do osiągnięcia prędkości 415 km/h na wysokości 6000 metrów[1].
Mitsubishi G3M był średnim bombowcem torpedowym, skonstruowanym do ataków na cele morskie za pomocą torped oraz bomb, z załogą sześcio- lub siedmioosobową. Samolot w wersji G3M2 Model 22 wznosił się na wysokość 3000 metrów w czasie 8,34 minuty. Masa własna samolotu wynosiła 4965 kg, maksymalna masa startowa zaś 8010 kg[1]. Rozpiętość samolotu wynosiła 25 metrów, długość 16,45 metra, maksymalna wysokość 3,68 metra, powierzchnia skrzydeł zaś 75 metrów kwadratowych[1].
Samolot uzbrojony był w trzy karabiny kalibru 7,7 mm wzór 92 w grzbietowej wieży oraz dwóch pęcherzach bocznych, a także w jedno działko wz. 99 kalibru 20 mm. W locie bojowym mógł zabrać ładunek torped lub bomb o masie do 800 kilogramów[1].
Swoje pierwsze zadanie bojowe Mitsubishi G3M wykonały 14 sierpnia 1937 roku, gdy należąca do japońskiej marynarki Kanoya Kokutai wykonała rajdy na Hangzhou i Kwangteh w Chinach[1]. Przeprowadziła tym samym pierwszy na świecie transoceaniczny rajd bombowy, pokonując nad wodą 1250 mil morskich z Formozy do celów w Chinach i z powrotem[2].
Do 1940 roku cztery kokutais w Chinach wyposażone były w łącznie około 130 G2M2, do czasu zaś japońskiego ataku na Pearl Harbor w grudniu 1941 roku, liczba samolotów tego typu wzrosła do 204. Zwłaszcza w pierwszym okresie wojny, samoloty te były szeroko wykorzystywanie dla wszelkiego rodzaju operacji, w tym ataków torpedowych, bombardowań oraz patroli morskich[1]. Maszyny te zostały wykorzystane m.in. w walkach na Marianach, do ataku na amerykańską wyspę Wake i w kampanii filipińskiej w 1942 roku. 10 grudnia 1941 roku, 60 G3M2 z Genzan i Mihoro Kokutais, po starcie z baz w Indochinach odnalazło i zatopiło pod Kuantanem brytyjskie pancerniki HMS „Prince of Wales” oraz „Repulse”[1]. Ten typ samolotów otrzymał wówczas w nomenklaturze alianckiej oznaczenie „Nell”[1]. Podczas amerykańskiego rajdu na Wyspy Marshalla samoloty te bezskutecznie zaatakowały lotniskowiec USS „Enterprise” (CV-6) i towarzyszącą mu grupę okrętów[3].
Ostatecznie „Nell” służyły do końca wojny, zaś ich łączna produkcja sięgnęła 1048 maszyn[2].
- Chris Bishop: The Ilustrated Encyclopedia of Weapons Of World War II. London: Amber Books, 2014. ISBN 978-1-78274-167-1.
- Stanley Sandler: World War II in the Pacific An Encyclopedia. New York & London: Garland Publishing, 2001. ISBN 0-8153-1883-9.
- Ian W. Toll: Pacific Crucible:. T. War at Sea in the Pacific, 1941-1942. Nowy Jork: Norton & Company, November 14, 2011, seria: Pacific War Trilogy. ISBN 978-0393068139.