Nikołaj Krugłow (ur. 1950) – Wikipedia, wolna encyklopedia
- ️Mon Dec 17 2012
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Data i miejsce urodzenia |
31 stycznia 1950 | ||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
SKA Niżny Nowgorod | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
171 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Debiut w PŚ |
13.01 1978, Ruhpolding | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
13.01 1978, Ruhpolding | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ |
22.02 1978, Anterselva (3. miejsce – b.indywidualny) | ||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||
![]() ![]() |
Nikołaj Konstantinowicz Krugłow (ros. Николай Константинович Круглов, ur. 31 stycznia 1950 we wsi Krasnyj Mys, obwód tambowski) – radziecki biathlonista, dwukrotny mistrz olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata.
Pierwszy sukces w karierze osiągnął w 1973 roku, kiedy zdobył złoty medal w sztafecie podczas mistrzostw ZSRR. Rok później wystartował na mistrzostwach świata w Mińsku, zajmując 17. miejsce w biegu indywidualnym i szóste w sprincie. Ponadto wspólnie z Aleksandrem Uszakowem, Aleksandrem Tichonowem i Jurijem Kołmakowem zwyciężył w sztafecie. Podczas mistrzostw świata w Anterselvie w 1975 roku zdobył już medale we wszystkich konkurencjach. Najpierw był drugi w biegu indywidualnym, rozdzielając na podium dwóch reprezentantów Finlandii: Heikkiego Ikolę i Esko Sairę. Dzień później był najlepszy w sprincie, zostając pierwszym radzieckim mistrzem świata w tej konkurencji. Wyprzedził tam swego rodaka, Aleksandra Jelizarowa i Klausa Sieberta z NRD. Ponadto sztafeta ZSRR w składzie: Uszakow, Jelizarow, Tichonow i Krugłow zajęła drugie miejsce.
W 1976 roku wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Innsbrucku. W biegu indywidualnym dwukrotnie nie trafił na strzelnicy, mimo to zwyciężył z przewagą ponad 1:30 minuty nad Heikkim Ikolą i Aleksandrem Jelizarowem. Następnie wspólnie z Jelizarowem, Tichonowem i Iwanem Biakowem wygrał także w sztafecie. Były to jego jedyne starty olimpijskie. Z uwagi na nieobecność sprintu w programie olimpijskim rozegrano w 1976 roku również mistrzostwa świata w Anterselvie. Zawodnicy rywalizowali tam wyłącznie w sprincie, który Krugłow ukończył na trzeciej pozycji, za Tichonowem i Jelizarowem.
Podczas mistrzostw świata w Vingrom w 1977 roku wywalczył swój ostatni indywidualny medal. Był tam drugi w sprincie, rozdzielając Tichonowa i Uszakowa. Ponadto wraz z kolegami z reprezentacji zdobył kolejny złoty medal w sztafecie. Z rozgrywanych rok później mistrzostw świata w Hochfilzen wrócił bez medalu, plasując się między innymi na czwartym miejscu w sztafecie i piątym w biegu indywidualnym. Brał też udział w mistrzostwach świata w Ruhpolding w 1979 roku, gdzie indywidualnie zajmował miejsca poza czołową dziesiątką, jednak w sztafecie razem z Aleksandrem Tichonowem, Władimirem Alikinem i Władimirem Barnaszowem zajął trzecie miejsce.
W zawodach Pucharu Świata zadebiutował 13 stycznia 1978 roku w Ruhpolding, zajmując dziesiąte miejsce w biegu indywidualnym. Tym samym już w swoim debiucie zdobył pierwsze punkty. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanął 22 lutego 1978 roku w Anterselvie, kończąc rywalizację w tej konkurencji na trzeciej pozycji. Wyprzedzili go jedynie Frank Ullrich z NRD i Aleksandr Uszakow. W kolejnych startach jeszcze dwa razy plasował się w czołowej trójce: 25 marca 1978 roku w Murmańsku wygrał bieg indywidualny, a dwa dni później w tej samej miejscowości był drugi w sprincie. W klasyfikacji generalnej sezonu 1977/1978 był piąty.
W 1975 roku został odznaczony odznaką Zasłużonego Mistrza Sportu, a rok później orderem „Znak Honoru”[1]. Po zakończeniu kariery pracował jako trener.
Jego syn, Nikołaj Nikołajewicz Krugłow, także został biathlonistą[2].
Rok | Miejscowość | Konkurencje | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
IN | SP | PU | MS | RL | MR | SR | ||
1976 | Innsbruck | 1. | 1. | – |
Rok | Miejscowość | Konkurencje | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
IN | SP | PU | MS | RL | MR | SR | ||
1974 | Mińsk | 17. | 6. | 1. | – | |||
1975 | Anterselva | 2. | 1. | 2. | – | |||
1976 | Anterselva | 3. | – | |||||
1977 | Vingrom | 6. | 2. | 1. | – | |||
1978 | Hochfilzen | 5. | 22. | 4. | – | |||
1979 | Ruhpolding | 17. | 14. | 3. | – |
Sezon | Miejsce |
---|---|
1977/1978 | 5. |
1978/1979 | ? |
Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Lokata | Pudła | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 22 stycznia | 1978 | ![]() |
Bieg indywidualny na 20 km | 3. | ? | ? | ? | Frank Ullrich |
2. | 25 marca | 1978 | ![]() |
Bieg indywidualny na 20 km | 1. | ? | ? | – | – |
3. | 27 marca | 1978 | ![]() |
Sprint na 10 km | 2. | ? | ? | ? | Frank Ullrich |
- ↑ skisport.ru: Николай Круглов-старший. Сильный среди сильных (ros.)
- ↑ Sports-Reference.com: Nikolay Kruglov Biography and Olympic Results. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-17)]. (ang.)
- Nikolay Kruglov. skisport365.com. [dostęp 2019-11-25]. (ang.).
- Nikolay Kruglov Biography and Olympic Results. Olympics at Sports-Reference.com. [dostęp 2010-10-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-09)]. (ang.).
- 1968:
(Aleksandr Tichonow, Nikołaj Puzanow, Wiktor Mamatow, Władimir Gundarcew)
- 1972:
(Aleksandr Tichonow, Rinat Safin, Iwan Biakow, Wiktor Mamatow)
- 1976:
(Aleksandr Jelizarow, Iwan Biakow, Nikołaj Krugłow, Aleksandr Tichonow)
- 1980:
(Władimir Alikin, Aleksandr Tichonow, Władimir Barnaszow, Anatolij Alabjew)
- 1984:
(Dmitrij Wasiljew, Jurij Kaszkarow, Algimantas Šalna, Siergiej Bułygin)
- 1988:
(Dmitrij Wasiljew, Siergiej Czepikow, Aleksandr Popow, Walerij Miedwiedcew)
- 1992:
(Ricco Gross, Jens Steinigen, Mark Kirchner, Fritz Fischer)
- 1994:
(Ricco Gross, Frank Luck, Mark Kirchner, Sven Fischer)
- 1998:
(Ricco Gross, Peter Sendel, Sven Fischer, Frank Luck)
- 2002:
(Halvard Hanevold, Frode Andresen, Egil Gjelland, Ole Einar Bjørndalen)
- 2006:
(Sven Fischer, Michael Greis, Ricco Gross, Michael Rösch)
- 2010:
(Halvard Hanevold, Tarjei Bø, Emil Hegle Svendsen, Ole Einar Bjørndalen)
- 2014:
(Dmitrij Małyszko, Anton Szypulin, Jewgienij Ustiugow, Aleksiej Wołkow)
- 2018:
(Peppe Femling, Jesper Nelin, Sebastian Samuelsson, Fredrik Lindström)
- 2022:
(Sturla Lægreid, Tarjei Bø, Johannes Thingnes Bø, Vetle Sjåstad Christiansen)