Nowa Partia Demokratyczna – Wikipedia, wolna encyklopedia
- ️Fri Oct 26 2018
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Lider | |
Data założenia |
1961 |
Adres siedziby |
Laurier Avenue, Ottawa |
Ideologia polityczna | |
Członkostwo międzynarodowe |
|
Obecni posłowie |
24/338 |
Obecni senatorowie |
0/338 |
Strona internetowa |
Nowa Partia Demokratyczna (ang. New Democratic Party, fr. Nouveau parti démocratique) – kanadyjska partia polityczna o orientacji socjaldemokratycznej, obecnie posiadająca 41 posłów w Izbie Gmin[1].
NDP, w przeciwieństwie do innych ogólnokanadyjskich partii politycznych, ma tylko jedną, federalną strukturę. Przywództwo i przynależność na poziomie prowincji wynika wyłącznie z zamieszkiwania na danym terytorium. NDP działa i wystawia swych kandydatów do parlamentu Kanady i parlamentów prowincjalnych we wszystkich prowincjach i terytoriach, z wyjątkiem Nunavut, Terytoriów Północno-Zachodnich i Quebecu.
Choć partia powstała w 1961, jej korzenie sięgają znacznie głębiej. Odwołuje się do socjalistycznej ideologii wypracowanej przez Jamesa Shavera Woodswortha – kanadyjskiego myśliciela i polityka działającego na przełomie XIX i XX w. i w dwóch pierwszych dziesięcioleciach XX wieku oraz doświadczeń Niezależnej Partii Pracy i Wspólnoty Spółdzielczej. Założycielem partii był Thomas Douglas. W 1962 w wyborach do 25 kanadyjskiego parlamentu NDP zdobyła 19 mandatów, co zostało uznane za znaczny sukces. W kolejnych wyborach NDP zawsze była w stanie wprowadzić do Izby Gmin swoich posłów – najmniej 9 (do 35. parlamentu, w 1993), a najwięcej 103 (do 41. parlamentu, w 2011), kiedy to stała się trzecią siłą w Izbie Gmin. Nieco więcej szczęścia miała na poziomie wyborów prowincjalnych, gdzie kilkakrotnie sprawowała władzę (między innymi w Ontario, Manitobie i w Saskatchewan). W wyborach w 2015 partia straciła ponad 10 procent poparcia, wprowadzając do parlamentu 44 posłów.
W sektorze gospodarczym partia przedstawia program socjalistyczno-demokratyczny. Wśród postulatów partii są:
- regulacja rynku pracy i handlu
- nacjonalizacja infrastruktury, głównie komunikacji i energetyki
- progresja podatkowa
- powstrzymanie prywatyzacji służby zdrowia.
Partia w sferze społecznej propaguje m.in.:
- rozszerzenie granic wolności osobistych
- równouprawnienie małżeństw homoseksualnych
- rozwijanie wielokulturowości
- polepszenie położenia rdzennych społeczności
- tworzenie tanich mieszkań komunalnych dla najbiedniejszych
- równouprawnienie kobiet we wszystkich aspektach życia społecznego, politycznego i gospodarczego.
- 1961–1971: Thomas Douglas
- 1971–1974: David Lewis
- 1974–1989: Ed Broadbent
- 1989–1995: Audrey McLaughlin
- 1995–2003: Alexa McDonough
- 2003–2011: Jack Layton
- 2011–2012: Nycole Turme (p.o.)
- 2012–2017: Thomas Mulcair
- od 2017: Jagmeet Singh
Wybory | Poparcie | Zmiana punktów procentowych | Mandaty (Izba Gmin) | Zmiana |
---|---|---|---|---|
1984 | 18,8% | — | 30 | — |
1988 | 20,38% | ![]() |
43 | ![]() |
1993 | 6,87% | ![]() |
9 | ![]() |
1997 | 11,05% | ![]() |
21 | ![]() |
2000 | 8,52% | ![]() |
13 | ![]() |
2004 | 15,68% | ![]() |
19 | ![]() |
2006 | 17,48% | ![]() |
29 | ![]() |
2008 | 18,18% | ![]() |
37 | ![]() |
2011 | 30,63% | ![]() |
103 | ![]() |
2015 | 19,71% | ![]() |
44 | ![]() |
- ↑ W 1982 Parlament Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej na wniosek Parlamentu Kanady uchwalił Ustawę o Kanadzie (ang. Canada Act 1982), która zerwała ostatnie więzi zależności parlamentu kanadyjskiego od parlamentu brytyjskiego.
- ↑ Members of Parliament – House of Commons of Canada. [dostęp 2018-10-26]. (ang.).
- ↑ Canada. House of Commons [online], www.ipu.org [dostęp 2017-11-25].
Izba Gmin Kanady |
|
---|---|
Senat |
|