OAO 1 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

OAO 1

Inne nazwy	OAO A
Indeks COSPAR	1966-031A
Indeks NORAD	S02142
Zaangażowani	NASA
Rakieta nośna	Atlas Agena D
Miejsce startu	Cape Canaveral Air Force Station, USA
Orbita (docelowa, początkowa)
Perygeum	783 km
Apogeum	793 km
Okres obiegu	100,6 min
Nachylenie	35°
Czas trwania
Początek misji	8 kwietnia 1966 19:35 UTC
Koniec misji	kwiecień 1966
Wymiary
Masa całkowita	1774 kg

OAO 1 (Orbiting Astronomical Observatory 1) – amerykański teleskop kosmiczny należący do serii OAO. Pierwsze z trzech obserwatoriów kosmicznych tego typu, które znalazło się na orbicie. Z powodu awarii systemu zasilania w energię nie rozpoczął obserwacji astronomicznych.

Długość satelity wynosiła 5,5 m, średnica 2,1 m, masa 1774 kg. Satelita miał kształt graniastosłupa ośmiobocznego, do którego zamontowano dwa panele baterii słonecznych mające dostarczać energię elektryczną^[1].

Misja rozpoczęła się 8 kwietnia 1966 roku, kiedy rakieta Atlas Agena D wyniosła z Cape Canaveral Air Force Station na niską orbitę okołoziemską pierwszy teleskop kosmiczny z serii OAO. Po znalezieniu się na orbicie satelita otrzymał oznaczenie COSPAR 1966-031A. Głównym zadaniem satelity miało być badanie źródeł promieniowania gamma. Początkowo misja przebiegała prawidłowo, jednak z powodu awarii ogniw słonecznych i rozładowania się baterii, została zakończona po wykonaniu 20 okrążeń Ziemi^[2].

• OAO 1(1966 031A). NASA gov. [dostęp 2017-03-23]. (ang.).
• OAO 1. Gunter's Space Page. [dostęp 2017-03-23]. (ang.).
• Mark Wade: OAO. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2017-03-23]. (ang.).
• Jonathan McDowell: Launch Log. Jonathan's Space Home Page. [dostęp 2014-05-13]. (ang.).
• OAO 1. N2YO. [dostęp 2017-03-10]. (ang.).
• Systemy wykorzystania sztucznych satelitów. W: Edmund Staniewski: 15 lat podboju kosmosu 1957-1972. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1974, s. 137.