pl.wikipedia.org

Oblężenie Tuły – Wikipedia, wolna encyklopedia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Oblężenie Tuły

Powstanie Bołotnikowa
Ilustracja
Tuła
Czas

1607

Miejsce

Tuła

Terytorium

Carstwo Rosyjskie

Wynik

porażka powstańców

Strony konfliktu
Kozacy, chłopi i chołopi[1] wojska cara Wasyla IV Szujskiego
Dowódcy
Iwan Bołotnikow Wasyl Szujski

Położenie na mapie obwodu tulskiego

Mapa konturowa obwodu tulskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”

Położenie na mapie Rosji

Mapa konturowa Rosji, po lewej znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”

Ziemia54°12′N 37°37′E/54,200000 37,616667

Oblężenie Tuły (ros. Осада Тулы) – decydujące starcie zbrojne mające miejsce w 1607 roku pod Tułą, stoczone w czasie antyfeudalnego powstania chłopskiego dowodzonego przez Iwana Bołotnikowa.

Straty ponoszone w prowadzonych walkach (pomimo kilku zwycięstw odniesionych nad wojskami carskimi) osłabiły siły Bołotnikowa, dlatego zdecydował o wyruszeniu powstańców w kierunku Tuły, aby połączyć się z wojskami carewicza Piotra (Ilja Gorczakow). To spowodowało, że wojska dowodzone przez cara Wasyla Szujskiego również wyruszyły na Tułę i rozpoczęły jej oblężenie. Pomimo chorób i głodu powstańcy nie ulegli atakom wojsk Szujskiego. Oblężenie trwało około czterech miesięcy, a o kapitulacji twierdzy zadecydowało zbudowanie tamy na rzece Upa i zalanie Tuły. W czasie pertraktacji ustalono, że powstańcy po złożeniu broni będą mogli odejść wolno a przywódcy nie zostaną ukarani. Car Wasyl Szujski nie dotrzymał jednak złożonej obietnicy, wielu powstańców zostało zabitych, wśród nich i obaj przywódcy. Ilja Gorczakow poniósł śmierć w Moskwie, a Iwan Bołotnikow w Kargopolu, gdzie po oślepieniu został utopiony w przerębli[2].