Pałac Dębowy w Karpnikach – Wikipedia, wolna encyklopedia
- ️Fri Jun 30 2023
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
![]() | ||
![]() | ||
Państwo | ||
---|---|---|
Województwo | ||
Miejscowość | ||
Adres |
ul. Stawowa 12, d. nr 41 | |
Kondygnacje |
3 | |
Pierwszy właściciel | ||
Położenie na mapie gminy Mysłakowice | ||
Położenie na mapie Polski | ||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | ||
Położenie na mapie powiatu karkonoskiego | ||
![]() | ||
|
![](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/50/Map_of_the_Jelenia_G%C3%B3ra_valley%2C_Lower_Silesia%2C_Poland_-_20081010.jpg/220px-Map_of_the_Jelenia_G%C3%B3ra_valley%2C_Lower_Silesia%2C_Poland_-_20081010.jpg)
Pałac Dębowy w Karpnikach – zabytkowy pałac[1] położony jest poza granicami wsi Karpniki, u podnóża Gór Sokolich.
Rezydencję zbudowano w roku 1875 na zlecenie marszałka dworu księstwa Hesji, barona Urlicha de Tanneux von Saint Paul-Illaire. Ziemię pod budowę marszałek otrzymał od księcia i admirała pruskiego Adalberta. Projekt pałacu przypisywany jest spółce architektonicznej z Berlina Hermanna Ende i Wilhelma Böckmanna. Pałac otoczony był parkiem, zaprojektowanym przez Saint-Paula.
Obiekt po II wojnie światowej nie został znacjonalizowany i pozostaje w rękach prywatnych. W czasach PRL pełnił okresowo funkcję zakładowych ośrodków kolonijnych na zasadzie dzierżawy. Obecny właściciel nie udostępnia pałacu do zwiedzania, nie ma też możliwości dostrzeżenia bryły pałacu spoza ogrodzenia.
Obiekt jest budowlą 3-kondygnacyjną. Murowany z cegły, nakryty spadzistymi dachami. Elewacja południowa wzbogacona o prostokątna wieżę oraz ryzalit z wykuszem. Obiektowi nadano formę eklektyczną. Cenne i zachowane do dziś są elementy wnętrza takie jak: malowane witraże w oknach, kominki, stropy kasetonowe o wyprofilowanych belkach, w holu malarstwo ścienne.
- ↑ NID: Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków, woj. dolnośląskie. nid.pl, 2023-06-30. [dostęp 2023-07-19]. (pol.).
- Wojciech Kapałczyński, Piotr Napierała: Zamki, pałace i dwory Kotliny Jeleniogórskiej. Wrocław: Fundacja Doliny Pałaców i Ogrodów Kotliny Jeleniogórskiej, 2005, s. 74-77. ISBN 83-92292-21-9.