Queens Park Rangers F.C. – Wikipedia, wolna encyklopedia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Pełna nazwa	Queens Park Rangers Football Club
Przydomek	The Hoops Super Hoops Rangers
Barwy
Data założenia	1882
Liga	Championship
Państwo	Wielka Brytania
Stadion	Loftus Road (Rangers Stadium), Hammersmith Londyn
Prezes	Tony Fernandes
Trener	Martí Cifuentes
Asystent trenera	John Eustace Neil Banfield
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Trzeci strój
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Queens Park Rangers Football Club (przydomki: QPR, Rangers) – angielski klub piłkarski z siedzibą w zachodnim Londynie, w dzielnicy Hammersmith and Fulham. Swoje mecze rozgrywa na stadionie Loftus Road.

Klub został założony w 1882, a dwa lata później stał się profesjonalnym klubem piłkarskim. Grał na 14 różnych stadionach, zanim osiadł na Loftus Road. W 1967 klub wygrał Puchar Ligi, pokonując w finale West Bromwich Albion 3:2. 27 kwietnia 2008 współwłaściciele klubu Flavio Briatore i Bernie Ecclestone podczas GP Hiszpanii w Barcelonie podpisali z prezesem Realu Madryt Ramonem Calderónem umowę o współpracy, na mocy której oba kluby będą mogły wymieniać się młodymi piłkarzami.

W 2011 roku zajmując 1 miejsce w Championship awansowali do ekstraklasy angielskiej.

18 sierpnia 2011 właścicielem klubu został malezyjski biznesmen Tony Fernandes^[1]. W ostatnim meczu sezonu 2011/12 QPR przegrało mecz z Manchesterem City 3:2, które zapewniło sobie tytuł mistrza Anglii. Rangersi uniknęli spadku – zadecydował o tym tylko jeden punkt różnicy. Wkrótce został zwolniony trener Mark Hughes, który nie potrafił wygrać ani jednego meczu. Jego miejsce zajął Harry Redknapp i wówczas QPR zaczęło notować lepsze wyniki, np. pokonując Chelsea na Stamford Bridge 1:0, a trzy kolejne mecze remisując 0:0. Następnie podopieczni Redknappa przegrali ze Swansea City 4:1, z Manchesterem United 2:0, a także z klubami z dolnej części tabeli. Po 36 meczach drużyna zajmowała ostatnie miejsce w tabeli i kilka kolejek wcześniej straciła szansę na utrzymanie.

12 maja 2014 klub awansował do finału play-off o Premier League. W półfinale w dwumeczu pokonał Wigan Athletic 2:1^[2]. Dwanaście dni później w finale rozegranym na Wembley, Rangers wygrali 1:0 z Derby County; bramkę zdobył w 90 minucie meczu Bobby Zamora^[3].

• Puchar Ligi Angielskiej: 1966/1967
• Finalista Pucharu Anglii: 1981/1982
• Finalista Tarczy Wspólnoty: 1907/1908, 1911/1912
• Mistrzostwo Division Two: 1982/1983
• Mistrzostwo Football League Championship: 2010/2011
• Wicemistrzostwo Division Two: 1967/1968, 1972/1973
• Wicemistrzostwo Division One: 1975/1976

• Największa frekwencja 35 353: vs Leeds United 27 kwietnia 1974, Division 1
• Największa wygrana 13:0: vs Tavistock 18 lipca 2011
• Największa wygrana w lidze 9:2: vs Tranmere Rovers 3 grudnia 1960, Division 3
• Największa ligowa przegrana 1:8: vs Manchester United 19 marca 1969, Division 1
• Najwięcej ligowych występów: Tony Ingham: 519, 1950–63
• Najstarszy gracz: Ray Wilkins: 39 lat 352 dni
• Najmłodszy gracz Frank Sibley: 15 lat 275 dni
• Najwięcej ligowych goli w sezonie: George Goddard, 37, Division 3, 1929–30.
• Najwięcej goli w sezonie: Rodney Marsh, 44 (30 liga, 3 FA Cup, 11 Puchar Ligi) 1966–67
• Najwięcej ligowych goli w karierze: George Goddard, 174, 1926–34.
• Najwięcej goli w karierze: George Goddard, 186, 1926–34
• Rekordowy transfer sprzedaży: 16 milionów funtów do Crystal Palace zawodnik Eberechi Eze, sierpień 2020.
• Rekordowy transfer kupna: 12,5 miliona funtów z Anży Machaczkała zawodnik Christopher Samba, styczeń 2013.

Poszczególne lokalizacje stadionu przed rokiem 1886 są niestety nieznane, ale prawdopodobnie były to tereny Queens Park.

• Welford’s Fields (1886–1888)
• London Scottish F.C.'s Ground (1888–1889)
• Brondesbury (1888–1889)
• Home Farm (1888–1889)
• Kensal Green (1888–1889)
• Gun Club (1888–1889)
• Wormwood Scrubs (1888–1889)
• Kilburn Cricket Ground (1888–1889)
• Kensal Rise Athletic Ground (1899–1901)
• Latimer Road/St Quintin Avenue (1901–1902)
• Kensal Rise Athletic Ground (1902–1904)
• Royal Agricultural Society showgrounds (1904–1907)
• Park Royal Ground (1907–1917)
• Loftus Road (1917–1931)
• White City Stadium (1931–1933)
• Loftus Road (1933–1962)
• White City Stadium (1962–1963)
• Loftus Road (1963–present)

QPR planuje przenosiny z Loftus Road (najmniejszy stadion w lidze) na nowy stadion, który będzie posiadał dwa razy więcej miejsc niż obecny. Potencjalne miejsca znajdują się w North Acton.

Lata	sponsorzy strojów	sponsorzy koszulek
1974–1975	Admiral	brak
1975–1976	Umbro
1976–1983	Adidas
1983–1986	Guinness
1986–1987	Blue*Star
1987–1989	Holland i KLM
1989–1990	Influence
1990 – 1990	Influence Leisure
1990 – 1991	Holland i KLM
1991–1992	Brooks	Brooks
1992–1993	Clubhouse	Classic FM
1993–1994	CSF
1994–1995	Compaq
1995–1996	View Form
1996–1997	Ericsson
1997–2001	Le Coq Sportif
2001–2003	JD Sports
2003–2006	Binatone
2006–2008	Cargiant.co.uk
2008–2011	Lotto	GulfAir.com
2011–2012	Malaysia Airlines
2012–2014	AirAsia
2014–	Nike

Pozycja	Imię i nazwisko	Kraj
Prezes	Tony Fernandes	Malezja
Wiceprezes	Amit Bhatia	Indie
Dyrektor	Kamarudin Meranun	Malezja

Stan na 22 stycznia 2021^[4]

Legenda do wszystkich tabel: Q – runda eliminacyjna, 1/16, 1/8, 1/4, 1/2 – odpowiednia faza rozgrywek, Grupa – runda grupowa, 1r gr – pierwsza runda grupowa, 2r gr – druga runda grupowa, F – finał, R – runda, PO – play-off k. – rzuty karne, los. – losowanie, Dogr. – dogrywka, w. – zasada bramek strzelonych na wyjeździe

Sezon	Rozgrywki	Runda	Przeciwnik	Dom	Wyjazd	Ogólnie
1976/77	Puchar UEFA	1R	Brann	4–0	7–0	11–0
2R	Slovan Bratysława	5–2	3–0	8–2
3R	1. FC Köln	3–0	1–4	4–4, w.
1/4	AEK Ateny	3–0	0–3	3–3, k: 6–7
1984/85	Puchar UEFA	1R	KR Reykjavík	4–0	3–0	7–0
2R	Partizan	6–2	0–4	6–6, w.

• Derby zachodniego Londynu

• Oficjalna strona klubu