pl.wikipedia.org

Reprezentacja Irlandii Północnej w piłce nożnej mężczyzn – Wikipedia, wolna encyklopedia

  • ️Tue May 29 2012

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Reprezentacja Irlandii Płn w piłce nożnej

Ilustracja
Flaga Irlandii Północnej
Przydomek

Norn Iron, Green and White Army (Zielono-biała armia)

Związek

Irish Football Association

Trener

Michael O'Neill
(od 2022)

Asystent trenera

Jimmy Nicholl
Austin MacPhee

Skrót FIFA

NIR

Ranking FIFA

74. (1333.17 pkt.)[a]

Miejsce w rankingu Elo

52. (10 lipca 2016) (1613 pkt.)

Zawodnicy
Najwięcej występów

Pat Jennings (119)

Najwięcej bramek

David Healy (33)

Stroje
domowe

Stroje
wyjazdowe

Mecze
Pierwszy mecz
Irlandia Irlandia 0−13 Anglia 
(Belfast, Irlandia; 18.02.1882)
Najwyższe zwycięstwo
Irlandia Północna Irlandia Płn 7−0 Walia 
(Belfast, Irlandia Płn; 1.02.1930)
Najwyższa porażka
Irlandia Irlandia 0−13 Anglia 
(Belfast, Irlandia; 18.02.1882)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa
  1. ↑ Stan aktualny na 15 lutego 2024.

Reprezentacja Irlandii Północnej w piłce nożnej powstała w 1922 roku w wyniku uzyskania niepodległości przez Republikę Irlandii. Wcześniej oba kraje były częścią Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii. Zespół Irlandii Północnej jest spadkobiercą dziedzictwa piłkarskiego sprzed rozpadu państwa irlandzkiego.

* Zwycięstwo Włoch przyznane walkowerem

Legenda:

     awans do 1/8 finału

     odpadnięcie z turnieju

Zespół Pkt M W R P Br+ Br− +/−
 Niemcy 7 3 2 1 0 3 0 +3
 Polska 7 3 2 1 0 2 0 +2
 Irlandia Północna 3 3 1 0 2 2 2 0
 Ukraina 0 3 0 0 3 0 5 −5
6 12 czerwca 2016

18:00 CEST

 Polska 
 1:0

(0:0)

  Irlandia Północna Allianz Riviera, Nicea
Widzów: 33 742[1]
Sędzia: Rumunia Ovidiu Hațegan
17 16 czerwca 2016

18:00 CEST

 Ukraina  0:2

(0:0)

  Irlandia Północna
 Parc OL, Lyon
Widzów: 51 043[2]
Sędzia: Czechy Pavel Královec
30 21 czerwca 2016

18:00 CEST

 Irlandia Północna  0:1

(0:1)

  Niemcy
 Parc des Princes, Paryż
Widzów: 44 125[3]
Sędzia: Francja Clément Turpin
38 25 czerwca 2016

18:00 CEST

 Walia 
 1:0

(0:0)

  Irlandia Północna Parc des Princes, Paryż
Widzów: 44 342[4]
Sędzia: Anglia Martin Atkinson
Lp. Drużyna M Mecze Bramki Pkt
W R P + − +/−
1.  Niemcy 10 10 0 0 43 4 +39 30
2.  Irlandia Północna 10 6 1 3 17 6 +11 19
3.  Czechy 10 4 3 3 17 10 +7 15
4.  Norwegia 10 4 1 5 17 16 +1 13
5.  Azerbejdżan 10 3 1 6 10 19 −9 10
6.  San Marino 10 0 0 10 2 51 −49 0
9 listopada 2017

20:45 CET

 Irlandia Północna  0:1

(0:0)

  Szwajcaria

Gol 58' (k) Rodríguez

 Windsor Park, Belfast
Widzów: 18 269
Sędzia: Rumunia Ovidiu Hațegan
12 listopada 2017

18:00 CET

 Szwajcaria  0:0

(0:0)

  Irlandia Północna St. Jakob-Park, Bazylea
Widzów: 36 000
Sędzia: Niemcy Felix Brych
8 października 2020

20:45 CET

 Bośnia i Hercegowina 

Krunić Gol 14'

 1:1 (dogr.)

k. 3:4

(1:0, 1:1, 1:1)

  Irlandia Północna

Gol 53' McGinn

 Stadion Grbavica, Sarajewo
Widzów: 1 800
Sędzia: Hiszpania Antonio Mateu Lahoz
    Rzuty karne  
Miralem Pjanić Karny–gol
Haris Hajradinović Pudło
Edin Višća Pudło
Dino Hotić Karny–gol
Edin Džeko Karny–gol 		Karny–gol Stuart Dallas
Karny–gol Kyle Lafferty
Pudło George Saville
Karny–gol Conor Washington
Karny–gol Liam Boyce
12 listopada 2020

20:45 CET

 Irlandia Północna 

Škriniar Gol 88' (sam.)

 1:2 (dogr.)

(0:1, 1:1, 1:1)

  Słowacja

Gol 17' Kucka
Gol 110' Ďuriš

 Windsor Park, Belfast
Widzów: 1060
Sędzia: Niemcy Felix Brych

Lista 23 piłkarzy powołanych przez selekcjonera Michaela O’Neilla na Euro 2016:

Bramkarze:

Obrońcy:

Pomocnicy:

Napastnicy:

Źródło: https://web.archive.org/web/20160624003959/http://euro2016.pl/reprezentacja-irlandii-pol/

Do finałów mistrzostw świata po raz pierwszy reprezentanci Irlandii Północnej awansowali w 1958 roku. Drużyna prowadzona przez Petera Doherty’ego w rozgrywkach grupowych pokonała Czechosłowację, zremisowała z RFN i uległa Argentynie, ale dzięki zwycięstwu w drugim spotkaniu z Czechosłowacją, mogła grać dalej. W ćwierćfinale Irlandczycy, wśród których prym wiedli Billy Bingham, Bertie Peacock, Danny Blanchflower, Jimmy McIlroy i Peter McParland, nie dali rady Francuzom.

Najlepsze wyniki reprezentacja osiągała w latach 80. za trenerskiej kadencji Billy’ego Binghama, który dwukrotnie wprowadził zespół do Mundialu. Najpierw – w 1982 roku – jego podopieczni powtórzyli wynik sprzed dwudziestu pięciu laty i również awansowali do drugiej rundy, gdzie ponownie ulegli Francji. A cztery lata później po remisie z Algierią i porażkach z Hiszpanią oraz Brazylią odpadli już po fazie grupowej. Wielu piłkarzy, którzy tworzyli tzw. „bandę Binghama”, należało wówczas do europejskiej czołówki. Bramkarz Pat Jennings, rekordzista występów w kadrze, odnosił duże sukcesy (m.in. zdobył Puchar UEFA) z Tottenhamem Hotspur. Pomocnik Martin O’Neill dwukrotnie zdobył Puchar Mistrzów z Nottingham Forest F.C., a napastnik Norman Whiteside był jednym z najskuteczniejszych strzelców Manchesteru United, do czasu, kiedy przedwcześnie w wieku 26 lat musiał zakończyć piłkarską karierę. Do dziś jest najmłodszym piłkarzem grającym na mistrzostwach (miał 17 lat). W Manchesterze zajął miejsce innej wielkiej gwiazdy futbolu irlandzkiego, która jednak nigdy nie wystąpiła na żadnym Mundialu – niepokornego Georgie Besta.

Bingham był selekcjonerem aż do 1994 roku. Już z początkiem lat 90. rozpoczął się kryzys reprezentacji. Irlandczycy z Ulsteru spadli do piłkarskiej drugiej ligi i w kolejnych eliminacjach zajmowali jedne z ostatnich miejsc w grupie.

Wydaje się, że zespół odzyskał wiarę w siebie dopiero ostatnio, w kwalifikacjach do Euro 2008. W pięciu meczach drużyna prowadzona przez Lawrie Sancheza odniosła trzy zwycięstwa (m.in. sensacyjne 3:2 z Hiszpanią) i zanotowała remis z Danią. O sile obecnej kadry stanowią napastnik David Healy (strzelec wszystkich trzech goli z meczu z Hiszpanią), pomocnik Neil Lennon, na co dzień kapitan Celticu Glasgow, doświadczony obrońca Aaron Hughes oraz grający na zmianę bramkarze: 35-letni Maik Taylor i młodszy o sześć lat Roy Carroll. 11 maja 2007 roku niespodziewanie do dymisji podał się trener Sanchez, który przyjął ofertę Fulham Londyn. Jego następcą został Nigel Worthington. Jego z kolei zastąpił Michael O’Neil, z którym Irlandczycy z Północy awansowali do Mistrzostw Europy 2016 zajmując w swojej grupie eliminacyjnej (Rumunia, Węgry, Finlandia, Wyspy Owcze, Grecja) pierwsze miejsce z 21 punktami po dziesięciu meczach. Na turnieju we Francji Irlandia Północna trafiła do grupy C razem z Polską, Niemcami i Ukrainą. Po jednym zwycięstwie (z Ukrainą 2:0) i dwóch porażkach (z Niemcami i Polską po 0:1) z trzema punktami na koncie, awansowali ostatecznie z trzeciego miejsca do dalszej fazy turnieju. W 1/8 finału spotkali się z reprezentacją Walii, z którą przegrali 0:1 po samobójczym trafieniu Garetha McAuleya. Pożegnali się tym samym z turniejem.

W eliminacjach do kolejnego turnieju (mundial 2018 w Rosji) Irlandczycy z Północy zagrali w grupie C razem z Niemcami, Czechami, Norwegią, Azerbejdżanem i San Marino. Zajmując w nich drugie miejsce z dziewiętnastoma punktami na koncie (sześć zwycięstw, remis i trzy porażki) awansowali do baraży w których spotkali się z reprezentacją Szwajcarii. Przegrywając w pierwszym meczu 0:1, a w drugim notując bezbramkowy remis nie awansowali do turnieju głównego.

  • 1930–1938 – Nie brała udziału
  • 1950–1954 – Nie zakwalifikowała się
  • 1958 – Ćwierćfinał
  • 1962–1978 – Nie zakwalifikowała się
  • 1982 – Druga faza grupowa
  • 1986 – Faza grupowa
  • 1990–2022 – Nie zakwalifikowała się
  • 1960 – Nie brała udziału
  • 1964–2012 – Nie zakwalifikowała się
  • 2016 – 1/8 finału
  • 2020–2024 – Nie zakwalifikowała się

     Kolorem niebieskim zaznaczono wciąż aktywnych piłkarzy