Robin Haase – Wikipedia, wolna encyklopedia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Państwo	Holandia
Data i miejsce urodzenia	6 kwietnia 1987 Haga
Wzrost	191 cm
Gra	praworęczny, oburęczny bekhend
Status profesjonalny	2005
Zakończenie kariery	aktywny
Trener	Raymond Knaap
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	2
Najwyżej w rankingu	33 (30 lipca 2012)
Australian Open	3R (2011)
Roland Garros	2R (2011–2014, 2017)
Wimbledon	3R (2011)
US Open	2R (2011, 2015, 2018)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	9
Najwyżej w rankingu	29 (22 maja 2023)
Australian Open	F (2013)
Roland Garros	3R (2014, 2019, 2021)
Wimbledon	QF (2018)
US Open	QF (2017)
Multimedia w Wikimedia Commons

Robin Haase (ur. 6 kwietnia 1987 w Hadze) – holenderski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Londynu (2012), Rio de Janeiro (2016) i Paryża (2024).

W gronie profesjonalistów od 2005 roku.

Występując jako zawodowiec w grze pojedynczej Haase wygrywał turnieje z serii ATP Challenger Tour. Na początku sierpnia 2011 roku Holender wygrał rozgrywki rangi ATP World Tour w Kitzbühel. W pojedynku finałowym pokonał Alberta Montañésa. Rok później obronił tytuł, zwyciężając w finale z Philippem Kohlschreiberem. Ponadto Haase jest finalistą 3 turniejów ATP Tour.

W grze podwójnej największym osiągnięciem Haase jest awans w styczniu 2013 roku do finału wielkoszlemowego Australian Open po wyeliminowaniu w parze z Igorem Sijslingiem m.in. debla Marcel Granollers–Marc López^[1]. Finałowe spotkanie przegrali 3:6, 4:6 z bliźniakami Bobem i Mikiem Bryanami. Holender wygrał łącznie 9 tytułów deblowych i przegrał 15 finałów, wliczając w to finał Australian Open.

Od roku 2006 Haase reprezentuje Holandię w Pucharze Davisa. Do marca 2022 roku rozegrał 67 meczów – w singlu wygrał 32 pojedynki i 10 w grze podwójnej.

W 2012, 2016 i 2024 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich^[2]. Odpadał w 1 rundzie zawodów singlowych i deblowych z turniejów w 2012 i 2016 roku. W deblu w obu edycjach startował wspólnie z Jean-Julienem Rojerem. W 2024 roku razem z Jean-Julienem Rojerem dotarł do 2 rundy gry podwójnej, natomiast w grze pojedynczaj przegrał w 1 rundzie.

Najwyżej w rankingu ATP singlistów zajmował 33. miejsce (30 lipca 2012), a rankingu deblistów na 29. pozycji (22 maja 2023).

Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup / ATP Finals
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold / ATP Tour 500
ATP International Series / ATP Tour 250

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Zwycięzca	1.	6 sierpnia 2011	Kitzbühel	Ceglana	Albert Montañés	6:4, 4:6, 6:1
Zwycięzca	2.	28 lipca 2012	Kitzbühel	Ceglana	Philipp Kohlschreiber	6:7(2), 6:3, 6:2
Finalista	1.	28 lipca 2013	Gstaad	Ceglana	Michaił Jużny	3:6, 4:6
Finalista	2.	20 października 2013	Wiedeń	Twarda (hala)	Tommy Haas	3:6, 6:4, 4:6
Finalista	3.	24 lipca 2016	Gstaad	Ceglana	Feliciano López	4:6, 5:7

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalista	1.	22 lipca 2007	Amersfoort	Ceglana	Rogier Wassen	Juan Pablo Brzezicki Juan Pablo Guzmán	2:6, 0:6
Finalista	2.	9 stycznia 2011	Ćennaj	Ceglana	David Martin	Mahesh Bhupathi Leander Paes	2:6, 7:6(3), 7–10
Zwycięzca	1.	20 stycznia 2011	Marsylia	Twarda (hala)	Ken Skupski	Julien Benneteau Jo-Wilfried Tsonga	6:3, 6:7(4), 13–11
Finalista	3.	12 czerwca 2011	Halle	Trawiasta	Milos Raonic	Rohan Bopanna Aisam-ul-Haq Qureshi	6:7(8), 6:3, 9–11
Finalista	4.	27 stycznia 2013	Australian Open	Twarda	Igor Sijsling	Bob Bryan Mike Bryan	3:6, 4:6
Finalista	5.	18 maja 2014	Rzym	Ceglana	Feliciano López	Daniel Nestor Nenad Zimonjić	4:6, 6:7(2)
Zwycięzca	2.	27 lipca 2014	Gstaad	Ceglana	Andre Begemann	Rameez Junaid Michal Mertiňák	6:3, 6:4
Finalista	6.	8 sierpnia 2015	Kitzbühel	Ceglana	Henri Kontinen	Nicolás Almagro Carlos Berlocq	7:5, 3:6, 9–11
Finalista	7.	26 lutego 2017	Marsylia	Twarda (hala)	Dominic Inglot	Julien Benneteau Nicolas Mahut	4:6, 7:6(9), 5–10
Zwycięzca	3.	6 stycznia 2018	Pune	Twarda	Matwé Middelkoop	Pierre-Hugues Herbert Gilles Simon	7:6(5), 7:6(5)
Zwycięzca	4.	11 lutego 2018	Sofia	Twarda (hala)	Matwé Middelkoop	Nikola Mektić Alexander Peya	5:7, 6:4, 10–4
Zwycięzca	5.	21 lipca 2018	Umag	Ceglana	Matwé Middelkoop	Roman Jebavý Jiří Veselý	6:4, 6:4
Finalista	8.	5 stycznia 2019	Doha	Twarda	Matwé Middelkoop	David Goffin Pierre-Hugues Herbert	7:5, 4:6, 4–10
Finalista	9.	21 kwietnia 2019	Monte Carlo	Ceglana	Wesley Koolhof	Nikola Mektić Franko Škugor	7:6(3), 6:7(3), 9–11
Zwycięzca	6.	21 lipca 2019	Umag	Ceglana	Philipp Oswald	Oliver Marach Jürgen Melzer	7:5, 6:7(2), 14–12
Finalista	10.	28 lipca 2019	Hamburg	Ceglana	Wesley Koolhof	Oliver Marach Jürgen Melzer	2:6, 6:7(3)
Finalista	11.	11 sierpnia 2019	Montreal	Twarda	Wesley Koolhof	Marcel Granollers Horacio Zeballos	5:7, 5:7
Zwycięzca	7.	13 lutego 2022	Rotterdam	Twarda (hala)	Matwé Middelkoop	Lloyd Harris Tim Pütz	4:6, 7:6(5), 10–5
Finalista	12.	24 lipca 2022	Gstaad	Ceglana	Philipp Oswald	Tomislav Brkić Francisco Cabral	4:6, 4:6
Zwycięzca	8.	12 lutego 2023	Montpellier	Twarda (hala)	Matwé Middelkoop	Maxime Cressy Albano Olivetti	7:6(4), 4:6, 10–6
Finalista	13.	21 maja 2023	Rzym	Ceglana	Botic van de Zandschulp	Hugo Nys Jan Zieliński	5:7, 1:6
Finalista	14.	1 lipca 2023	Santa Ponça	Trawiasta	Philipp Oswald	Yuki Bhambri Lloyd Harris	3:6, 4:6
Finalista	15.	18 lutego 2024	Rotterdam	Twarda (hala)	Botic van de Zandschulp	Wesley Koolhof Nikola Mektić	3:6, 5:7
Zwycięzca	9.	2 lutego 2025	Montpellier	Twarda (hala)	Botic van de Zandschulp	Tallon Griekspoor Bart Stevens	6:7(7), 6:3, 10–5

Turniej	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	Wygrane turnieje	Bilans w turnieju
Australian Open	–	2R	–	1R	3R	1R	1R	1R	1R	1R	1R	1R	2R	–	1R	–	–	0 / 12	4–12
French Open	–	1R	–	1R	2R	2R	2R	2R	1R	1R	2R	1R	1R	–	–	–	–	0 / 11	5–11
Wimbledon	–	1R	–	2R	3R	1R	1R	2R	2R	2R	1R	2R	2R	NH	–	–	–	0 / 11	8–11
US Open	1R	–	–	–	2R	1R	1R	1R	2R	1R	1R	2R	1R	–	–	–		0 / 10	3–10
Wygrane turnieje	0 / 1	0 / 3	0 / 0	0 / 3	0 / 4	0 / 4	0 / 4	0 / 4	0 / 4	0 / 4	0 / 4	0 / 4	0 / 4	0 / 0	0 / 1	0 / 0	0 / 0	0 / 42	N/A
Bilans spotkań	0–1	1–3	0–0	1–3	6–4	1–4	1–4	2–4	2–4	1–4	1–4	2–4	2–4	0–0	0–1	0–0	0–0	N/A	20–44

• Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-27] (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-27] (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-27] (ang.).