Słodkie życie (wł. La dolce vita) – włoski czarno-biały film fabularny z 1960 roku w reżyserii Federico Felliniego. Opowiada o tygodniu z życia niezbyt aktywnego dziennikarza w Rzymie i bezskutecznym poszukiwaniu przez niego szczęścia i miłości.

Film uważany jest powszechnie za jedno z największych osiągnięć światowego kina. Dla Felliniego oznaczał przejście od wcześniejszych obrazów neorealistycznych do późniejszych artystycznych.

Marcello (Marcello Mastroianni) to dziennikarz działający w Rzymie w latach 50. Zajmuje się wiadomościami lekkiego kalibru: gwiazdami filmowymi, religijnymi wizjami, dekadencką arystokracją.

Film opowiada o siedmiu dniach z życia Marcella. Mieszka on z Emmą (Yvonne Furneaux), która go kocha. Marcello przeciwstawia się jej zaborczej miłości i konwencjonalnym poglądom na życie, natomiast Emma ignoruje poszukiwanie przez Marcella wyższych wartości i sensu życia. Spotyka on w trakcie trwania filmu liczne kobiety, w tym Maddalenę (Anouk Aimée), swoją piękną, bogatą i znudzoną kochankę, oraz Sylvię (Anita Ekberg), szwedzko-amerykańską gwiazdę filmową, której pożąda (słynna scena jej kąpieli w fontannie di Trevi). Spędza też czas z dawno niewidzianym przyjacielem Steinerem (Alain Cuny) i swoim ojcem.

Marcello Mastroianni – Marcello Rubini
Anita Ekberg – Sylvia
Anouk Aimée – Maddalena
Yvonne Furneaux – Emma
Magali Noël – Fanny
Alain Cuny – Steiner
Annibale Ninchi – ojciec Marcella
Walter Santesso – paparazzo
Valeria Ciangottini – Paola
Audrey McDonald – Jane

Słodkie życie w bazie IMDb (ang.)
Słodkie życie w bazie Filmweb

Kategorie: