Serhij Stachowski – Wikipedia, wolna encyklopedia
- ️Tue Sep 03 2013
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
![]() | ||
Państwo | ||
---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
6 stycznia 1986 | |
Wzrost |
193 cm | |
Gra |
praworęczny, jednoręczny bekhend | |
Status profesjonalny |
2003 | |
Zakończenie kariery |
aktywny | |
Trener |
Burghard Riehemann | |
Gra pojedyncza | ||
Wygrane turnieje |
4 | |
Najwyżej w rankingu |
31 (27 września 2010) | |
Australian Open |
3R (2011) | |
Roland Garros |
3R (2011) | |
Wimbledon |
3R (2013, 2014) | |
US Open |
3R (2010, 2015) | |
Gra podwójna | ||
Wygrane turnieje |
4 | |
Najwyżej w rankingu |
33 (6 czerwca 2011) | |
Australian Open |
3R (2013) | |
Roland Garros |
2R (2009–2011) | |
Wimbledon |
3R (2010) | |
US Open |
3R (2010, 2011, 2013) | |
| ||
Strona internetowa |
Serhij Stachowski, ukr. Сергій Стаховський (ur. 6 stycznia 1986 w Kijowie) – ukraiński tenisista, reprezentant kraju w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Londynu (2012).
Stachowski karierę tenisową rozpoczął w 2003 roku.
W grze pojedynczej wygrał 4 turnieje rangi ATP Tour. Pierwsze odniósł w chorwackim Zagrzebiu na przełomie lutego i marca 2008 roku. Dostał się do rozgrywek jako tzw. szczęśliwy przegrany wobec wycofania się Michaëla Llodry. W fazie zasadniczej dotarł do finału imprezy, wygrywając w nim z faworytem gospodarzy Ivanem Ljubičiciem 7:5, 6:2. Przed turniejem Stachowski zajmował 209. miejsce w rankingu ATP. Został piątym szczęśliwym przegranym w historii rozgrywek ATP, któremu udało się triumfować w turnieju, a pierwszym od 1991 roku, kiedy Christian Miniussi wygrał w São Paulo. Drugie zwycięstwo singlowe Ukrainiec odniósł w październiku 2009 roku w Petersburgu. Stachowski wziął udział w turnieju głównym przechodząc najpierw eliminacje. W fazie zasadniczej nie stracił seta aż do finału, w którym pokonał 2:6, 7:6(8), 7:6(7) Horacio Zeballosa. W czerwcu 2010 roku wygrał turniej w 's-Hertogenbosch na nawierzchni trawiastej. W finale pokonał Serba Janko Tipsarevicia 6:3, 6:0. Czwarty singlowy tytuł wywalczył pod koniec sierpnia 2010 roku w New Haven, eliminując po drodze m.in. Markosa Pagdatisa, a w finale 3:6, 6:3, 6:4 Denisa Istomina.
W grze podwójnej Stachowski triumfował w 4 turniejach ATP Tour.
Od roku 2004 Stachowski jest regularnym reprezentantem kraju w Pucharze Davisa. Do końca 2012 roku rozegrał dla drużyny łącznie 42 meczów – 26 w singlu (wygrał 17) i 16 w deblu (11 wygrał).
W 2012 roku zagrał w grze pojedynczej igrzysk olimpijskich w Londynie. Odpadł z rywalizacji w 1. rundzie pokonany przez Lleytona Hewitta.
W rankingu gry pojedynczej Stachowski najwyżej był na 31. miejscu (27 września 2010), a w klasyfikacji gry podwójnej na 33. pozycji (6 czerwca 2011).
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 2 marca 2008 | Zagrzeb | Twarda (hala) | ![]() |
7:5, 6:4 |
Zwycięzca | 2. | 1 listopada 2009 | Petersburg | Twarda (hala) | ![]() |
2:6, 7:6(8), 7:6(7) |
Zwycięzca | 3. | 19 czerwca 2010 | 's-Hertogenbosch | Trawiasta | ![]() |
6:3, 6:0 |
Zwycięzca | 4. | 29 sierpnia 2010 | New Haven | Twarda | ![]() |
3:6, 6:3, 6:4 |
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 12 października 2008 | Moskwa | Twarda (hala) | ![]() |
![]() ![]() |
7:6(4), 2:6, 10–6 |
Zwycięzca | 2. | 13 czerwca 2010 | Halle | Trawiasta | ![]() |
![]() ![]() |
4:6, 7:5, 10–7 |
Zwycięzca | 3. | 26 lutego 2011 | Dubaj | Twarda | ![]() |
![]() ![]() |
4:6, 6:3, 10–3 |
Zwycięzca | 4. | 21 lipca 2019 | Newport | Trawiasta | ![]() |
![]() ![]() |
6:7(10), 6:4, 13–11 |
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-09-03] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-09-03] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-09-03] (ang.).