Silwan Szalom – Wikipedia, wolna encyklopedia
- ️Fri Apr 03 2009
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
.jpg)
| ||
| Data i miejsce urodzenia |
4 sierpnia 1958 | |
|---|---|---|
| Wicepremier | ||
| Okres |
od 2001 | |
| Okres |
od 2009 | |
| Okres |
od 2015 | |
| Przynależność polityczna | ||
|
Silwan Szalom (hebr. סילבן שלום, ur. 4 sierpnia 1958 w Kabis) − izraelski polityk, wicepremier 2001–2006, 2009–2013 oraz w 2015, minister nauki i technologii w latach 1998–1999 minister finansów w latach 2001–2003 minister spraw zagranicznych w latach 2003–2006, minister rozwoju Negewu i Galilei oraz minister rozwoju regionalnego w latach 2009–2015, minister infrastruktury narodowej w latach 2013–2015, minister spraw wewnętrznych w 2015, wiceminister obrony w latach 1997–1998, poseł do Knesetu w latach 1992–2015 i były i spraw zagranicznych. Prominenty polityk Likudu.
Przyjechał wraz z rodziną do Izraela w 1959. W wieku 18 lat został powołany do służby wojskowej; dosłużył się stopnia sierżanta. Studiował nauki ekonomiczne na Uniwersytecie Ben-Guriona regionu Negew w Beer Szewie, następnie prawo na Uniwersytecie w Tel Awiwie. Pracował jako dziennikarz.
W 1992 został po raz pierwszy wybrany do Knesetu z ramienia partii Likud. Był czołowym przedstawicielem Żydów sefardyjskich w partii. W marcu 2001 zastąpił Awrahama Szochata na stanowisku ministra finansów, w marcu 2003 przeszedł na stanowisko ministra spraw zagranicznych (w ramach reorganizacji gabinetu Ariela Szarona zamienił się funkcjami z Binjaminem Netanjahu). W 2005 ubiegał się bez powodzenia o stanowisko przewodniczącego Likudu (wybrany został Netanjahu).
W styczniu 2006 odszedł ze stanowiska ministra jako ostatni członek rządu z ramienia Likudu. Resort spraw zagranicznych objęła po nim Cippi Liwni.
Od 31 marca 2009 wicepremier i minister rozwoju Negewu i Galilei oraz minister rozwoju regionalnego w rządzie Binjamina Netanjahu[1]. W 2015 minister spraw wewnętrznych Izraela.
Zasiadał w Knesetach XIII, XIV, XV, XVI, XVII, XVIII, XIX i XX kadencjji.
27 grudnia 2015 zrezygnował z zasiadania w parlamencie, mandat objął po nim Amir Ochanna[2].
Żonaty (żona Judy Szalom Nir-Mozes jest prezenterką telewizyjnego talk-show), ma pięcioro dzieci.
- ↑ Eighteenth Knesset: Government 32. [dostęp 2009-04-03]. (ang.).
- ↑ Members of the Twentieth Knesset. knesset.gov.il. [dostęp 2019-05-04]. (ang.).
- Strona Silwana Szaloma
- Silwan Szalom (ang.) – profil na stronie Knesetu.
- Eli’ezer Kaplan (1952)
- Abba Eban (1963–1966)
- Jigal Allon (1968–1977)
- Simcha Erlich (1977–1983)
- Jigael Jadin (1977–1981)
- Dawid Lewi (1981–2000)
- Icchak Nawon (1984–1990)
- Mosze Nissim (1990–1992)
- Zewulun Hammer (1996–1998)
- Refa’el Etan (1996–1999)
- Mosze Kacaw (1996–1999)
- Jicchak Mordechaj (1999–2000)
- Binjamin Ben Eli’ezer (1999–2001)
- Eli Jiszaj (2001–2013)
- Szimon Peres (2001–2007)
- Natan Szaranski (2001–2003)
- Silwan Szalom (2001–2015)
- Tommy Lapid (2003–2004)
- Amir Perec (2006–2007)
- Sza’ul Mofaz (2006–2012)
- Awigdor Lieberman (2006–2012)
- Ehud Barak (2007–2013)
- Chajjim Ramon (2007–2009)
- Mosze Ja’alon (2009–2013)
- Dan Meridor (2009–2013)
- Eli Jiszaj (2006–2013)
- Gidon Sa’ar (2021)
- Beni Ganc (2021–2022)
- Jariw Lewin (od 2022)
- Absolwenci Uniwersytetu Ben Guriona
- Izraelscy ministrowie finansów
- Izraelscy ministrowie infrastruktury
- Izraelscy ministrowie nauki
- Izraelscy ministrowie spraw wewnętrznych
- Izraelscy ministrowie spraw zagranicznych
- Ludzie urodzeni w Kabis
- Wicepremierzy Izraela
- Politycy Likudu
- Posłowie do Knesetu XIII kadencji
- Posłowie do Knesetu XIV kadencji
- Posłowie do Knesetu XV kadencji
- Posłowie do Knesetu XVI kadencji
- Posłowie do Knesetu XIX kadencji
- Posłowie do Knesetu XVII kadencji
- Posłowie do Knesetu XVIII kadencji
- Posłowie do Knesetu XX kadencji
- Tunezyjscy Żydzi
- Urodzeni w 1958