Skalnik bryzeida – Wikipedia, wolna encyklopedia
- ️Wed Oct 08 2014
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chazara briseis | ||
(Linnaeus, 1764) | ||
![]() Góra – samica, dół – samiec | ||
Systematyka | ||
Domena | ||
---|---|---|
Królestwo | ||
Typ | ||
Gromada | ||
Podgromada | ||
Rząd | ||
Rodzina | ||
Rodzaj | ||
Gatunek |
skalnik bryzeida | |
|
Skalnik bryzeida (Chazara briseis) – owad z rzędu motyli z rodziny rusałkowatych (Nymphalidae). W Polsce gatunek objęty jest częściową ochroną gatunkową[1][2]. Umieszczony w Polskiej czerwonej księdze zwierząt. Bezkręgowce – ze statusem CR (ang. Critically Endangered – skrajnie zagrożony)[3].
![](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/fb/Chazara_briseis_%28female%29_2.jpg/220px-Chazara_briseis_%28female%29_2.jpg)
Skrzydła o rozpiętości 45–60 mm. Wierzch przedniego skrzydła z białożółtawymi plamami, na których znajdują się dwa duże oczka. W komórce środkowej spodu przedniego skrzydła znajduje się czarna plama na białożółtawym tle[4]. Słabo zaznaczony dymorfizm płciowy; u samców biała przepaska na wierzchu przedniego skrzydła jest węższa[5].
Stadium zimującym są gąsienice. Żerują na trawach z rodzaju sesleria (Sesleria), kostrzewa (Festuca), ostnica (Stipa), wiechlina (Poa), kłosownica (Brachypodium), życica (Lolium). Owady dorosłe pojawiają się w jednym pokoleniu od końca czerwca do połowy września[4]. Jest gatunkiem kserotermofilnym. Jego siedliskiem są murawy kserotermiczne na wapiennych wzgórzach, skałki wapienne, kamieniołomy wapienia[3].
Gatunek występuje w południowej i częściowo środkowej Europie, Afryce północnej i Azji zachodnie po góry Ałtaj i Pamir. W Polsce przebiega północna granica zasięgu tego gatunku[3]. Spotykany na wyżynach w południowej części kraju; ostatnie obserwacje z okolic Kielc pochodzą z 2004 roku[5].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 6 października 2014 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz. U. z 2014 r., poz. 1348). [dostęp 2014-10-08].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz. U. z 2016 r., poz. 2183). [dostęp 2017-01-16]..
- ↑ a b c Zbigniew Głowaciński, Janusz Nowacki: Polska czerwona Księga zwierząt. Bezkręgowce. Instytut Ochrony Przyrody PAN w Krakowie Akademia Rolnicza im. A. Cieszkowskiego w Poznaniu. [dostęp 2017-03-10]. (pol.).
- ↑ a b Krzysztof Janko: Motyle Europy. [dostęp 2017-03-10]. (pol.).
- ↑ a b Marcin Sielezniew, Izabela Dziekańska: Motyle dzienne. Warszawa: Multico, 2010, s. 327. ISBN 978-83-7073-789-4.