Skoll (księżyc) – Wikipedia, wolna encyklopedia
- ️Fri Aug 23 2013
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
| Planeta | ||
|---|---|---|
| Odkrywca | ||
| Data odkrycia |
26 czerwca 2006 | |
| Tymczasowe oznaczenie |
S/2006 S 8 | |
| Charakterystyka orbity | ||
| Półoś wielka |
17 668 000 km[1] | |
| Mimośród |
0,4636[1] | |
| Okres obiegu |
878,24 d[1] | |
| Nachylenie do ekliptyki |
161,010°[1] | |
| Długość węzła wstępującego |
296,623°[1] | |
| Argument perycentrum |
193,115°[1] | |
| Anomalia średnia |
44,965°[1] | |
| Własności fizyczne | ||
| Średnica równikowa |
6 km[2] | |
| Średnia gęstość |
2,3 g/cm³[2] | |
| Albedo |
0,04[2] | |
| Jasność obserwowana (z Ziemi) |
||
|
Skoll (Saturn XLVII) – mały księżyc Saturna odkryty w 2006 roku przez Scotta Shepparda, Davida Jewitta i Jana Kleynę za pomocą Teleskopu Subaru na Hawajach[3].
Nazwa księżyca pochodzi z mitologii nordyckiej. Sköll to imię wielkiego wilka, ścigającego Słońce po niebie; kiedy wilk dogoni je i pożre, nastąpi Ragnarök[3].
Skoll należy do grupy nordyckiej nieregularnych, zewnętrznych księżyców planety, poruszających się ruchem wstecznym[3].
- Chronologiczny wykaz odkryć planet, planet karłowatych i ich księżyców w Układzie Słonecznym
- Księżyce Saturna
- ↑ a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2013-08-23. [dostęp 2016-02-23]. (ang.).
- ↑ a b c d Planetary Satellite Physical Parameters. Jet Propulsion Laboratory. [dostęp 2014-06-12]. (ang.).
- ↑ a b c Skoll. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-27]. (ang.).
- Skoll. [w:] Solar System Exploration [on-line]. NASA. [dostęp 2018-12-27]. (ang.).
- Lista jest posortowana według odległości od Saturna. Największe księżyce mają nazwy pogrubione. Nazwy tymczasowe opisano kursywą.