Spintronika – Wikipedia, wolna encyklopedia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Spintronika (elektronika spinowa, magnetronika) jest odmianą elektroniki. Podczas gdy w tradycyjnych układach scalonych nośnikiem informacji są zmiany w przepływie prądu, w spintronice brany jest pod uwagę również spin elektronu.

W konwencjonalnych układach elektronicznych elementem aktywnym (czynnym) jest na ogół ładunek elektronu, chociaż w niektórych przypadkach spin elektronu odgrywa pewną rolę jako źródło ferromagnetyzmu, to jednak rola ta jest drugorzędna. Spintronika stwarza nowe perspektywy pojawienia się możliwości konstrukcji elementów elektronicznych z zaplanowaną strukturą spinową (np. tzw. komputerów kwantowych).

W spintronice spin elektronu jest aktywnym elementem na równi z jego ładunkiem elektrycznym. Spintronika odgrywa dużą rolę w informatyce kwantowej, w tym w problemach związanych z kwantowymi obliczeniami wykorzystującymi spin elektronu. Spintronika to nowa gałąź tzw. elektroniki mezoskopowej, która wyłoniła się stosunkowo niedawno i jest w początkowej fazie swojego rozwoju.

• Bogusława Szumiec-Presch, Spintronika to elektronika przyszłości [online], PAP – Nauka w Polsce, 3 marca 2005 [dostęp 2014-11-03] [zarchiwizowane z adresu 2017-05-06].
• Zbysław Wilamowski, Spintronika, „Postępy Fizyki”, 55, PAN, 2004, s. 115–119 [dostęp 2014-11-03].
• Józef Barnaś, Spin w elektronice, „Postępy Fizyki”, 53D, PAN, 2002, s. 78–84 [dostęp 2014-11-03].