Steglitz-Zehlendorf – Wikipedia, wolna encyklopedia
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Okręg administracyjny | ||||
| ||||
Państwo | ||||
---|---|---|---|---|
Kraj związkowy |
Berlin | |||
Powierzchnia |
102,50 km² | |||
Populacja (30 czerwca 2016) • liczba ludności |
| |||
• gęstość |
2952 os./km² | |||
Numer kierunkowy |
030 | |||
Kod pocztowy |
12157, 12161, 12163, 12165, 12167, 12169, 12203, 12205, 12207, 12209, 12247, 12249, 14109, 14129, 14163, 14165, 14167, 14169, 14193, 14195 | |||
Tablice rejestracyjne |
B | |||
Adres urzędu: Kirchstraße 1/3, 14163 Berlin | ||||
Plan Steglitz-Zehlendorfu | ||||
![]() | ||||
Położenie na mapie![]() | ||||
52°26′N 13°15′E/52,433333 13,250000 | ||||
| ||||
Strona internetowa |
Steglitz-Zehlendorf – szósty okręg administracyjny (Verwaltungsbezirk) Berlina. Liczy 302 523 mieszkańców. Powstał w 2001 z połączenia dwóch okręgów administracyjnych Berlina Zachodniego: Steglitz i Zehlendorfu.
Okręg wraz ze swoimi siedmioma dzielnicami należy do najbogatszych z najwyższą infrastrukturą społeczną. Jest on wyżej w zestawieniu, niż Charlottenburg-Wilmersdorf i Pankow.
W 1920 r. w ramach Ustawy o Wielkim Berlinie został utworzony okręg administracyjny Steglitz-Zehlendorf, który jest dziś trzecim pod względem wielkości w całym Berlinie. Od reformy z 1 stycznia 2001 r. składa się z wcześniejszych dzielnic Steglitz (wraz z jej dzielnicami Lankwitz, Lichterfelde i Steglitz), a także Zehlendorf, w którego skład wchodzą: Dahlem, Nikolassee, Wannsee i Zehlendorf.
Od zachodu dzielnica Steglitz-Zehlendorf graniczy ze stolicą landu Brandenburgia – Poczdamem. Na północnym wschodzie z okręgiem Spandau, dalej z Charlottenburg-Wilmersdorf i z Tempelhof-Schöneberg na wschodzie. Od południa graniczy z Kleinmachnow i Teltow, które leżą w powiecie Poczdam-Mittelmark. Szerokość dzielnicy wynosi ponad 19 kilometrów, a długość ponad 9.
W dzielnicy znajdują się zarówno tereny odpoczynkowe, jak i różnego typu mieszkalne i przemysłowe. Tereny odpoczynkowe znajdują się w Wannsee (zachodnia część okręgu), w południowej części Grunewaldu, przy jeziorach Krumme Lanke i Schlachtensee, które w miesiącach letnich są chętnie odwiedzane przez Berlińczyków. Dzielnica Dahlem jest siedzibą wielu instytucji naukowych i Wolnego Uniwersytetu Berlińskiego. W Zehlendorfie występuje wiele terenów mieszkaniowych, a w jego centrum znajduje się mała część handlowa. Na południe od Dahlem znajduje się Lichterfelde, które w swojej północnej części składa się z kolonii willowej i małych centrów handlowych. W Lichterfelde-Süd mieszkania zostały częściowo wybudowane po II wojnie światowej.
Obszary wysunięte najbardziej na wschód mają najbardziej miejską strukturę. Przykładem jest Schloßstraße, która jest ulicą z największym zagęszczeniem sklepów w Berlinie. Służy jako centrum dla południowo-wschodnich dzielnic miasta. Dawna kolonia willowa Südende została całkowicie zniszczona podczas II Wojny Światowej. Ogród Botaniczny i Muzeum Botaniczne Berlin-Dahlem położone są w swoim ścisłym sąsiedztwie w Lichterfelde.
Najbardziej wysunięty na zachód punkt Berlina znajduje się w Wannsee na Haweli, która jest granicą z Brandenburgią.
Gęstość zaludnienia w dzielnicy różni się od miejsca pomiaru. W Steglitz i Lichterfelde, które należą do części miasta z największą liczbą ludności w całym Berlinie, mieszka połowa całej liczby mieszkańców okręgu. Wannsee, największa dzielnica Steglitz-Zehlendorfu (prawie 1/4 powierzchni dzielnicy), jest luźno zasiedlona (tylko 3% mieszkańców dzielnicy).
W Steglitz-Zehlendorf znajduje się wiele osiedli willowych i cechuje się on relatywnie wysokim dochodem przypadającego na jednego mieszkańca. Dodatkowo, w porównaniu do innych okręgów administracyjnych, występuje niski odsetek osób bezrobotnych (10,1% – stan na 30 kwietnia 2013). Dahlem i zalesione części Zehlendorfu, a także te nad jeziorami, należą do miejsc najchętniej wybieranych do zamieszkania, z wyjątkiem centrum. Przeciętny wiek mieszkańca wynosi 46,1 roku (Stan: 31 grudnia 2012) i jest najwyższy wśród wszystkich okręgów w mieście. Dla porównania, najmłodsze społeczeństwo zamieszkuje dzielnicę Friedrichshain-Kreuzberg – średnia wieku 37,3 roku.
Dzielnice w okręgu wraz z podległymi im jednostkami administracyjnymi | Powierzchnia [km²] |
Liczba mieszkańców | Liczba mieszkańców na kilometr kwadratowy | Położenie na mapie okręgu |
---|---|---|---|---|
0601 Steglitz | 6,79 | 74 533 | 10 977 | ![]() |
0602 Lichterfelde
|
18,22 | 83 293 | 4 572 | ![]() |
0603 Lankwitz | 6,99 | 42 353 | 4 572 | ![]() |
0604 Zehlendorf | 18,83 | 59 732 | 3 172 | ![]() |
0605 Dahlem | 8,39 | 16 678 | 1 988 | ![]() |
0606 Nikolassee | 19,61 | 15 941 | 813 | ![]() |
0607 Wannsee | 23,68 | 10 005 | 423 | ![]() |
![](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/b8/Population_pyramid_of_borough_Steglitz-Zehlendorf_%28DE-2010-12-31%29.svg/290px-Population_pyramid_of_borough_Steglitz-Zehlendorf_%28DE-2010-12-31%29.svg.png)
31 grudnia 2015 roku liczba mieszkańców okręgu Steglitz-Zehlendorf wynosiła 302 535 mieszkańców. Ze względu na duży udział w ogólnej powierzchni okręgu (prawie 103 kilometry kwadratowe) obszarów wodnych i zalesionych, a także w większości luźną zabudowę, tego dnia gęstość zaludnienia wyniosła 2952 mieszkańców na kilometr kwadratowy.
Steglitz-Zehlendorf nie jest, w przeciwieństwie do pozostałych okręgów dawnego Berlina Zachodniego, klasycznym miejscem osiedlania się imigrantów. Ich udział w ogólnej liczbie mieszkańców wynosił 31 grudnia 2012 roku 23,7%, przy 11,6% obcokrajowców. Liczba ta jest jednak różna w każdej z dzielnic składających się na okręg. W siedmiu z 33 publicznych szkół podstawowych (niem. Grundschule) udział dzieci pochodzący z rodzin mających tło migracyjne wynosił ponad 40%. W najbardziej miejskiej części okręgu – w Steglitz – prawie 30% ma tło migracyjne. W słabo zaludnionym Wannsee wskaźnik ten wynosi około 17%. Największymi grupami migrantów w okręgu Steglitz-Zehlendorf są osoby z Polski, Turcji, byłej Jugosławii, Zjednoczonych Stanów Ameryki, krajów arabskich i różnych części Afryki oraz Azji. W tych dwóch ostatnich grupach przeważają osoby z Ghany i Nigerii, a także Chin, Korei Południowej i Tajlandii.
Udział mieszkańców z tłem migracyjnym | Udział w procentach | Liczba osób z tłem migracyjnym |
---|---|---|
Niemcy bez tła migracyjnego | 76,6 | 229.318 |
Niemcy z tłem migracyjnym i obcokrajowcy | 23,4 | 70.139 |
– Migranci z krajów muzułmańskich (Turcy, mieszkańcy Ligi Państw Arabskich, Irakijczycy itp.) | 4,8 | 14.423 |
– polscy migranci | 3,2 | 9.572 |
– migranci z krajów byłej Jugosławii | 1,6 | 4.803 |
– migranci ze Stanów Zjednoczonych | 1,4 | 4.278 |
– pozostali (m.in. mieszkańcy dawnego Związku Radzieckiego, Afroniemcy, Grecy, mieszkańcy Dalekiego Wschodu) | 12,4 | 37.063 |
![](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/67/Wrangelschloesschen_Berlin.jpg/220px-Wrangelschloesschen_Berlin.jpg)
![](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/bd/Berlin_-_Bierpinsel.jpg/220px-Berlin_-_Bierpinsel.jpg)
- Pędzel Piwny (niem. Bierpinsel)
- Dworek Steglitz i Teatr Schlosspark
- Bazylika Rosenkranz
- Lustrzana ściana na Hermann-Ehlers-Platz jako pomnik deportowanych Żydów niemieckich i pamiątka Synagogi w Steglitz
- Ogród botaniczny
- Fliegeberg i pomnik Ottona Lilienthala
- Kolonia willowa Lichterfelde-West
![](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/2b/Berlin-Lankwitz_12-12_Siemens_Villa.jpg/220px-Berlin-Lankwitz_12-12_Siemens_Villa.jpg)
- Muzeum Energii
- Dwór Correns (Willa Siemensa)
- Muzeum Aliantów jako pomnik pamięci o Operacji Vittles i roli Zachodnich Aliantów w izolowanym Berlinie Zachodnim w latach 1945–1994
- Mexikoplatz
- Muzeum wsi Düppel
- Onkel Toms Hütte (Osiedle domów wybudowane w latach 1926–1931)
- Haus am Waldsee (dom wystawowy sztuki współczesnej)
![](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/62/Dom%C3%A4ne_Dahlem_%282012%29_1129-1009-%28120%29.jpg/220px-Dom%C3%A4ne_Dahlem_%282012%29_1129-1009-%28120%29.jpg)
- Muzeum Botaniczne
- Brücke-Museum poświęcone działalności artystycznej grupy Brücke
- Domäne Dahlem – Plenerowe muzeum rolnictwa
- Muzeum Etnologiczne
- Zamek myśliwski Grunewald – galeria obrazów
- Muzeum Sztuki Azjatyckiej
- Muzeum Kultury Europejskiej
- Biblioteka Filologiczna (zaprojektowana przez lorda Normana Fostera)
- Schwanenwerder (Kolonia willowa na wyspie znajdującej się na Großer Wannsee)
- Miasteczko studenckie Studentendorf Schlachtensee (Narodowe dziedzictwo kulturowe)
- Albrechts Teerofen – zabytkowa część dzielnicy Wannsee
- Most Glienicke
- Großer Wannsee z plażą i kolonią willową Alsen
- Grób Heinricha von Kleista
- Kohlhasenbrück – zabytkowa część dzielnicy Wannsee
- Liebermann-Villa – dziś muzeum sztuki z dziełami malarskimi
- Loggia Alexandra na Böttcherberg
- Dom i kościół Świętych Piotra i Pawła na Nikolskoe
- Park Klein-Glienicke z zamkiem myśliwskim i pałacem Glienicke
- Wyspa Pfaueninsel z zamkiem i budynkami gospodarczymi
- Siemens-Villa, dziś Szpital Immanuela, wraz z parkiem otwartym dla zwiedzających
- Dom Konferencji w Wannsee
![](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/bf/GSTA_PK.jpg/220px-GSTA_PK.jpg)
- Wolny Uniwersytet Berliński
- Charité – szpital kliniczny
- Towarzystwo Maxa Plancka
- Niemiecki Instytut Archeologii
- Niemiecki Instytut Badań nad Gospodarką Rynkową
- Tajne Archiwum Państwowe Fundacji Pruskiego Dziedzictwa Kulturowego
- Archiwum Narodowe – Oddział Berlin: Centralne Archiwum czasów Rzeszy Niemieckiej i NRD
Cały obecny okręg administracyjny należał po drugiej wojnie światowej, tj. w latach 1945–1990, razem z dzielnicami Tempelhof, Schöneberg, Neukölln i Kreuzberg do sektora amerykańskiego.
Przez okręg przebiegają linie metra U3 oraz U9.
Miejscowości partnerskie:
Bad Godesberg, Nadrenia Północna-Westfalia (od 1962)
Bremerhaven, Brema (od 1965)
Brøndby, Dania (od 1968)
Cassino, Włochy (od 1969)
Charków, Ukraina (od 1990)
powiat Getynga, Dolna Saksonia (od 1962)
Hagen, Nadrenia Północna-Westfalia (od 1967)
Hann. Münden, Dolna Saksonia (od 1962)
Kazimierz Dolny, Polska (od 1993)
Kirjat Bialik, Izrael (od 1966)
Königs Wusterhausen, Brandenburgia (od 1988)
powiat Lüchow-Dannenberg, Dolna Saksonia (1979)
Nałęczów, Polska (od 1993)
Nentershausen, Hesja (od 1966)
Paryż, Francja (od 1970)
Poniatowa, Polska (od 1993)
powiat Rendsburg-Eckernförde, Szlezwik-Holsztyn (od 1964)
Ronneby, Szwecja (od 1976)
Sderot, Izrael (od 1975)
Sochos, Grecja (od 1993)
Szilvásvárad, Węgry (od 1989)
powiat Westerwald, Nadrenia-Palatynat (od 1970)