Stopochodność – Wikipedia, wolna encyklopedia
- ️Sun Apr 10 2011
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
![](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/18/Les_diff%C3%A9rents_types_de_locomotions_chez_les_amniotes.png/220px-Les_diff%C3%A9rents_types_de_locomotions_chez_les_amniotes.png)
Stopochodność – termin określający sposób chodzenia niektórych ssaków na całych powierzchniach podeszw stóp i dłoni. Do stopochodnych (łac. plantigrada) zalicza się głównie człekokształtne i niedźwiedzie. Podczas chodzenia układają kości stóp i dłoni w płaszczyźnie poziomej, prostopadłej do płaszczyzny podudzia[1].
Jednym ze skutków stopochodności jest zmniejszone zużycie energii podczas chodu, ale zwiększone podczas biegu[2].
- palcochody
- kopytochodność (Q476026)
- ↑ Encyklopedia − misie [online] [dostęp 2011-04-10] (pol.).
- ↑ Anthony M. Pagano i inni, Energetic costs of locomotion in bears: is plantigrade locomotion energetically economical?, „Journal of Experimental Biology”, 221 (12), 2018, jeb175372, DOI: 10.1242/jeb.175372, ISSN 0022-0949 [dostęp 2021-12-28], Cytat: Both species exhibit economical costs of walking, facilitated by their plantigrade posture. However, like humans, this comes at the expense of a less economical cost while moving at higher speeds. (ang.).