pl.wikipedia.org

Sucha Psina – Wikipedia, wolna encyklopedia

  • ️Wed Oct 26 2022

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Sucha Psina

wieś
Ilustracja
Kościół św. Jodoka
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Powiat

głubczycki

Gmina

Baborów

Strefa numeracyjna

77

Kod pocztowy

48-133[2]

Tablice rejestracyjne

OGL

SIMC

0491110

Położenie na mapie gminy Baborów

Mapa konturowa gminy Baborów, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Sucha Psina”

Położenie na mapie Polski

Mapa konturowa Polski, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Sucha Psina”

Położenie na mapie województwa opolskiego

Mapa konturowa województwa opolskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Sucha Psina”

Położenie na mapie powiatu głubczyckiego

Mapa konturowa powiatu głubczyckiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Sucha Psina”

Ziemia50°07′16″N 17°55′44″E/50,121111 17,928889[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

Sucha Psina (cz. Suchá Pščina[3], niem. Zauchwitz, dawniej Zauchwiz) – wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie głubczyckim, w gminie Baborów.

Heinrich Adamy w swoim dziele o nazwach miejscowości na Śląsku wydanym w 1888 roku we Wrocławiu wymienia jako najstarszą zanotowaną nazwę miejscowości Suchoppina podając jej znaczenie "Trockene Wurzelstocke" czyli po polsku "Suche korzenie, kłącze"[4]. Pierwotna nazwa została później przez Niemców zgermanizowana na Zauchwiz[4]i utraciła znaczenie[potrzebny przypis]. W 1936 roku niemiecka administracja nazistowska wprowadziła dla wsi nazwę Dreimühlen.

Historycznie miejscowość leży na tzw. polskich Morawach, czyli na obszarze dawnej diecezji ołomunieckiej. Wzmiankowana w 1337[5], kiedy należała do księstwa raciborsko-opawskiego. W 1340 miejscowość została zakupiona wraz z Baborowem przez Ofkę raciborską[6]. Po wojnach śląskich znalazła się w granicach Prus i powiatu głubczyckiego. Pierwotnie była zamieszkała przez tzw. Morawców, jeszcze w XVII wieku językiem kazań był język morawski (gwary laskie)[7], na początku XX wieku była już niemieckojęzyczna. W granicach Polski od końca II wojny światowej.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do ówczesnego województwa opolskiego.

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest kościół par. pw. św. Jodoka, 1714 r., XIX w., 1958 r.[8]

Na terenie wsi działalność religijną prowadzi Kościół Rzymskokatolicki.

  1. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 132968
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1233 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. ↑ Gregor Wolný: Kirchliche Topographie von Mähren. I. Abtheilung, Band 5. Brünn: Nitsch und Grosse, 1863, s. 241. (niem.).
  4. ↑ a b Heinrich Adamy, Die schlesischen Ortsnamen, ihre Entstehung und Bedeutung. Ein Bild aus der Vorzeit, wyd. 2, Breslau: Verlag von Priebatsch’s Buchhandlung, 1888, s. 42, OCLC 456751858 (niem.).
  5. ↑ Sucha Psina.
  6. ↑ Magdalena Janus, Iwona Kopaniecka, Monika Prześlakiewicz, Tomasz Duchnowski, Dagmara Duchnowska: Analiza kulturowo-historyczna gminy Baborów. Baborów: Starostwo Powiatowe, 2013, s. 12.
  7. ↑ Mapa Zasięg mowy polskie na Śląsku około połowy XVII wieku. Opracował Tadeusz Ładogórski w: Historia Śląska pod redakcją Karola Maleczyńskiego, Wrocław 1966, Tom 1, cz. 3.
  8. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo opolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 31 stycznia 2025, s. 21.