Szklarnia (województwo dolnośląskie) – Wikipedia, wolna encyklopedia
- ️Wed Oct 26 2022
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
| wieś | ||
 Kościół pw. św. Floriana w Szklarni | ||
| Państwo | ||
|---|---|---|
| Województwo | ||
| Powiat | ||
| Gmina | ||
| Wysokość |
440-560[2] m n.p.m. | |
| Liczba ludności (III 2011) |
191[3] | |
| Strefa numeracyjna |
74 | |
| Kod pocztowy |
57-530[4] | |
| Tablice rejestracyjne |
DKL | |
| SIMC |
0853872 | |
Położenie na mapie gminy Międzylesie
| ||
Położenie na mapie Polski
| ||
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
| ||
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
| ||
 50°09′16″N 16°42′30″E/50,154444 16,708333[1]
| ||
| ||
| Strona internetowa |
Szklarnia (niem. Gläsendorf[5]) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Międzylesie.
Szklarnia to wieś łańcuchowa o długości około 2 km leżąca w Rowie Górnej Nysy, na granicy Wysoczyzny Międzylesia, u stóp Urwistej i Szymonowej w Masywie Śnieżnika, na wysokości około 440–560 m n.p.m.[2]
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie wałbrzyskim.
Szklarnia powstała najprawdopodobniej na początku XV wieku, nazwa miejscowości pochodzi od działającej tu huty szkła, która została zniszczona w czasie wojny trzydziestoletniej[6]. Wieś wchodziła w skład dóbr międzyleskich i dzieliła ich losy[6]. W 1825 roku były tu 52 domy, w tym: kościół, folwark, szkoła, 3 młyny wodne i 13 warsztatów tkackich[2]. Po 1945 roku Szklarnia pozostała wsią rolniczą[2].
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest obiekt[7]:
- Kościół pw. św. Floriana w Szklarni filialny z drugiej połowy XVIII wieku. Jest to budowla jednonawowa z zamkniętym półkoliście prezbiterium i wieżą dostawioną od zachodu[6]. Wewnątrz zachowało się barokowe wyposażenie z XVIII wieku[6].
Inne zabytki:
- liczne domy mieszkalne i gospodarcze pochodzące z XIX i XX wieku, stanowiące jeden z cenniejszych zespołów architektury wiejskiej na ziemi kłodzkiej[2].
Przez górną część Szklarni przebiega niebieski szlak turystyczny z Międzylesia na Halę pod Śnieżnikiem[8].
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 135557
- ↑ a b c d e Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 15: Kotlina Kłodzka i Rów Górnej Nysy. Wrocław: I-BiS, 1993, s. 445-447. ISBN 83-85773-06-1.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1273 [zarchiwizowane 2022-10-26].
- ↑ M. Choroś, Ł. Jarczak, Słownik nazw miejscowych Dolnego Śląska, Opole 1995, s. 114.
- ↑ a b c d Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak: Ziemia Kłodzka. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, s. 451. ISBN 978-83-89188-95-3.
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych woj. dolnośląskiego. Narodowy Instytut Dziedzictwa. s. 78. [dostęp 2012-08-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-03-27)].
- ↑ Szlak Międzylesie – Schronisko PTTK Na Śnieżniku. mapa-turystyczna.pl. [dostęp 2021-03-31].
- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 15: Kotlina Kłodzka i Rów Górnej Nysy. Wrocław: I-BiS, 1994, ISBN 83-85773-06-1.
- Waldemar Brygier, Tomasz Dudziak, Iwona Chomiak, Ziemia Kłodzka, Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Rewasz", 2010, ISBN 978-83-89188-95-3, OCLC 751422625.
- Siedziba gminy: Międzylesie