Szwa – Wikipedia, wolna encyklopedia
- ️Wed Jul 10 2019
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
| ə | ||
| Jednostka znakowa |
ə | |
|---|---|---|
| Unikod |
U+0259 | |
| UTF-8 (hex) |
c9 99 | |
| Inne systemy | ||
| X-SAMPA | @ | |
| Kirshenbaum | @ | |
| IPA Braille↗ | ⠢ | |
| Przykład | ||
| informacje • pomoc | ||
| ||
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Szwa – w językoznawstwie, zwłaszcza w fonetyce i fonologii, określenie samogłoski średnio centralnej (zaokrąglonej lub niezaokrąglonej) znajdującej się w środku diagramu samogłoskowego, oznaczanej w międzynarodowym alfabecie fonetycznym symbolem ə lub inną samogłoski bliskiej tej pozycji. Dla przykładu w ortografii języka angielskiego litera a w wyrazie about reprezentuje szwę. W języku angielskim szwa występuje głównie w sylabach nieakcentowanych, ale w innych językach może pojawiać się częściej w sylabach akcentowanych. W polszczyźnie standardowej szwa nie występuje wcale. Można ją spotkać tylko w niektórych dialektach lokalnych.
W odniesieniu do niektórych języków nazwa „szwa” oraz symbol ə mogą określać inne samogłoski średnie, niekoniecznie samogłoskę średnio centralną.
- język albański
- język angielski: about [əˈbaʊt] tłum.: 'na temat'
- język bułgarski
- język francuski
- język kaszubski: bëc [bəc] tłum.: 'być'
- język maryjski: кыжгымдыш [kəʒɡəmdəʃ] tłum.: 'podrażnienie'
- język niemiecki: Mücke [ˈmʏkə] tłum.: 'komar'
- język paszto: ﺳﺘﺮﺍﻱ [stəˈraj] tłum.: 'zmęczony'
- język portugalski (odmiana europejska[1]): saca [ˈsäkə] tłum.: 'worek' (Z reguły transkrybowana /ɐ/; odpowiada samogłosce [ɐ] w odmianie brazylijskiej[2])
- język połabski
- język rosyjski: но́вой [ˈnɔvəj] tłum.: 'nową'
- język rumuński: mamă [ˈmamə] tłum.: 'mama'[3]
- ↑ Cruz-Ferreira 1999 ↓, s. 127.
- ↑ Barbosa i Albano 2004 ↓, s. 229.
- ↑ mamă - translation into English - dict.com dictionary. dict.com. [dostęp 2019-07-10]. (ang.).
- Plínio Almeida Barbosa, Eleonora Cavalcante Albano. Brazilian Portuguese. „Journal of the International Phonetic Association”. 34 (2), s. 227–232, 2004. DOI: 10.1017/S0025100304001756. (ang.).
- Madalena Cruz-Ferreira: Portuguese (European). W: Handbook of the International Phonetic Association. Cambridge: Cambridge University Press, 1999, s. 126–130. ISBN 978-0-521-65236-0. (ang.).