pl.wikipedia.org

Telefoniczny kod kraju – Wikipedia, wolna encyklopedia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Mapa z telefonicznymi kodami państw świata

Telefoniczny kod kraju, międzynarodowy wskaźnik telefoniczny, w polskim planie numeracji krajowej dla publicznych sieci telefonicznych nazwany wskaźnikiem (kodem) kraju – jedno- dwu- lub trzycyfrowy kod stosowany w międzynarodowych połączeniach telefonicznych w celu oznaczenia kraju przeznaczenia albo globalnej sieci telefonicznej (np. satelitarnej) albo globalnej usługi telefonicznej (np. międzynarodowe połączenia bezpłatne – freephone, międzynarodowe premium rate).

Kod ten jest wybierany po tzw. prefiksie międzynarodowym (w większości krajów świata jest to „00”, w telefonii komórkowej można go zastąpić przez „+”). Przykładowo, aby połączyć się z zagranicy z Polską (która ma kod 48), w telefonie stacjonarnym przed krajowym numerem abonenta wybiera się zwykle 0048, a w telefonie komórkowym +48.

Kody kraju są przydzielane poszczególnym krajom, sieciom i usługom przez ITU.

Jednocyfrowe kody kraju obowiązują dla:

  1. a b c Początkowa 1 jest wspólnym kodem kraju dla Północnoamerykańskiego Plan Numeracyjnego (ang. North American Numbering Plan, NANP), pozostała część – numerem kierunkowym.
  2. a b c d e f g h i j k l m Początkowa 7 jest kodem kraju jakim był ZSRR, pozostała część – numerem kierunkowym.