Telicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

System	Oddział	Piętro	Wiek (mln lat)
Dewon	Dolny	lochkow	młodsze
Sylur	przydol	423–419,2
ludlow	ludford	425,6–423
gorst	427,4–425,6
wenlok	homer	430,5–427,4
szejnwud	433,4–430,5
landower	telicz	438,5–433,4
aeron	440,8–438,5
ruddan	443,8–440,8
Ordowik	Późny	hirnant	starsze
Podział według IUGS, luty 2017

Telicz (ang. Telychian)

• w sensie geochronologicznym – trzeci wiek landoweru (starszy sylur), trwający około 5,1 miliona lat (od 438,5 ± 1,1 do 433,4 ± 0,8 mln lat temu).

• w sensie chronostratygraficznym – trzecie piętro landoweru, wyższe od aeronu a niższe od szejnwudu. Stratotyp dolnej granicy teliczu znajduje się w przekopie drogowym w okolicach farmy Cefn-Cerig koło Llandovery (południowa Walia). Dolną granicę teliczu wyznacza najwyższe występowanie ramienionoga Eocoelia intermedia i znajduje się poniżej najniższego zasięgu pojawienia się ramienionoga Eocoelia curtisi. Nazwa pochodzi od farmy Pen-lan-Telych koło Llandovery (w południowej Walii).

• International Commission on Stratigraphy (ang.)

• tabela stratygraficzna
• sylur