Tempietto del Clitunno – Wikipedia, wolna encyklopedia
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
![]() Widok kościoła | ||
Państwo | ||
---|---|---|
Miejscowość | ||
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Położenie na mapie Włoch | ||
42,84224°N 12,75693°E/42,842240 12,756929 | ||
| ||
Strona internetowa |
Tempietto del Clitunno niewielki kościół w formie świątyni rzymskiej, znajduje się w gminie Campello sul Clitunno, w wiosce Pissignano, na zboczu wzgórza San Benedetto z widokiem na dolinę Spoleto. Uważany za jeden z najciekawszych zabytków wczesnośredniowiecznych w Umbrii, jest jednym z obiektów sztuki i architektury longobardzkiej we Włoszech, które zostały umieszczone na prestiżowej liście światowego dziedzictwa UNESCO jako jedno z siedmiu miejsc kategorii: Longobardowie we Włoszech. Ośrodki władzy, 568 – 774 n.e.[1]
Miejsce to opisał Pliniusz Młodszy. Kościół zbudowano z elementów architektonicznych z epoki rzymskiej, być może z poprzedniego sanktuarium boga Clitumnusa (utożsamianego z Jowiszem), ma kształt klasycznej świątyni: spoczywa na wysokim podium z frontem składającym się z czterech kolumn korynckich, który wspiera belkowanie z napisem dedykującym kościół „Bogu aniołów”. Wnętrze, do którego prowadzą boczne schody, ma absydę ze złożoną dekoracją, w której łączą się rzeźby reliefowe (pierwotnie malowane) i freski o tematyce chrześcijańskiej (błogosławieństwo Chrystusa, św. Piotra, św. Pawła, anioły z krzyżem), datowane na VIII wiek. Niewielkie tabernakulum pośrodku absydy także wykorzystuje elementy rzeźbiarskie z pierwszego wieku. Pierwotnie uważany za rzymską świątynię, budynek datowano różnie, początkowo na IV-V wiek jako kościół poświęcony San Salvatore. Ostatnie badania pozwoliły jednak określić powstanie budynku na epokę longobardzką, między początkiem VII i końcem VIII wieku.[1]
- ↑ Wspólnie z Albanią, Austrią, Belgią, Bośnią i Hercegowiną, Bułgarią, Chorwacją, Czechami, Francją, Hiszpanią, Macedonią Północną, Niemcami, Polską, Rumunią, Słowacją, Słowenią, Szwajcarią i Ukrainą