Thein Sein – Wikipedia, wolna encyklopedia
- ️Sun Feb 06 2011
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
![]() Thein Sein (2013) | ||
Data i miejsce urodzenia | ||
---|---|---|
1. Prezydent Mjanmy | ||
Okres | ||
Przynależność polityczna | ||
Poprzednik | ||
Następca | ||
Premier Mjanmy | ||
Okres |
od 12 października 2007 | |
Przynależność polityczna |
bezpartyjny | |
Poprzednik | ||
Następca |
urząd zniesiony | |
|
![](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/91/Secretary_Clinton_and_Burmese_President_U_Thein_Sein.jpg/240px-Secretary_Clinton_and_Burmese_President_U_Thein_Sein.jpg)
![](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e8/Barack_Obama_meets_with_Thein_Sein_at_Burma_Parliament_Building.jpg/240px-Barack_Obama_meets_with_Thein_Sein_at_Burma_Parliament_Building.jpg)
Thein Sein (ur. 20 kwietnia 1945[2] w prowincji Irawadi) – birmański polityk i wojskowy, emerytowany generał, premier Mjanmy od 12 października 2007 do 30 marca 2011, prezydent Mjanmy od 30 marca 2011 do 30 marca 2016.
Thein Sein urodził się w 1945. Ukończył elitarną szkołę wojskową, Akademię Sił Obrony, po czym objął dowództwo nad batalionem piechoty w prowincji Sikong. W 1986 awansował na stopień pułkownika. W 1992 został oficerem w sztabie generalnym Urzędu Wojennego w Rangunie. W 1996 został dowódcą Trójkąta Regionalnego Dowództwa Wojskowego w Kentung na wschodzie stanu Szan[3][4].
W 2001 awansował na stopień generała dywizji i został szefem administracji Urzędu Wojennego. Rok później został generałem broni, a w 2007 uzyskał stopień generała. Zajmował także stanowisko przewodniczącego Organizacji Weteranów Wojennych[4].
W 1997 wstąpił w szeregi rządzącej junty wojskowej, Państwowej Rady Pokoju i Rozwoju. W 2003 objął stanowisko II sekretarza generalnego Państwowej Rady Pokoju i Rozwoju, a rok później stanowisko jej I sekretarza generalnego[4][3].
W maju 2007 został mianowany pełniącym obowiązki premiera w zastępstwie Soe Wina, który 13 maja 2007 po raz wtóry został hospitalizowany w Singapurze. Premier Soe Win od lutego 2007 nie ukazywał się publicznie, co było spowodowane jego chorobą, prawdopodobnie białaczką[5][6]. W tym czasie prowadził negocjacje wysokiego szczebla z Bangladeszem i Kambodżą. Po śmierci premiera Soe Wina w dniu 12 października 2007, Thein Sein 24 października 2007 został oficjalnie mianowany szefem rządu[6][7]. Jako szef rządu reprezentował Mjanmę i juntę wojskową na forum ONZ i ASEAN[3].
Dodatkowo pełnił funkcję przewodniczącego Konwencji Narodowej, której celem było przygotowanie projektu konstytucji, co miało stanowić pierwszy z etapów tzw. birmańskiej „mapy drogowej do demokracji”. Projekt konstytucji został przyjęty w narodowym referendum w 2008[3].
W kwietniu 2010 premier Thein Sein zrezygnował ze stopnia generała i wszystkich stanowisk w armii, by jako osoba cywilna wziąć udział w wyborach parlamentarnych w listopadzie 2010, będących kolejnym z etapów "mapy drogowej". Jeszcze tego samego miesiąca stanął na czele nowo powołanej partii politycznej popierającej juntę wojskową, Związku Solidarności i Rozwoju (Union Solidarity and Development Party, USDP). W nowym parlamencie 25% mandatów zostało zarezerwowanych dla wojskowych[8][4][3].
W wyborach parlamentarnych 7 listopada 2010 Związek Solidarności i Rozwoju zdobył 77% głosów poparcia. Wybory zdaniem społeczności międzynarodowej (ONZ, UE, Stany Zjednoczone) nie spełniły standardów międzynarodowych[9][10].
4 lutego 2011 nowy parlament na pierwszej swojej sesji dokonał wyboru Theina Seina na stanowisko prezydenta Mjanmy. Został on w ten sposób pierwszym cywilnym prezydentem kraju po prawie 50-letnich rządach wojskowych[11]. Zaprzysiężenie miało miejsce podczas uroczystej ceremonii 30 marca 2011. Zgodnie z konstytucją Mjanmy z 2008 prezydent jest również szefem rządu i może pełnić urząd przez maksymalnie dwie 5-letnie kadencje[12].
30 marca 2016 Thein Sein ustąpił ze stanowiska głowy państwa i przekazał ten urząd wybranemu przez parlament Htin Kyawowi z Narodowej Ligi na rzecz Demokracji[13]. Podczas kadencji Seina poczyniono istotne kroki w kierunku wyjścia z międzynarodowej izolacji Mjanmy, złagodzono cenzurę mediów, wypuszczono wielu więźniów politycznych oraz wyraźnie wzmocniono relacje ze Stanami Zjednoczonymi.
W 2004 zainstalowano mu rozrusznik serca[4][3].
- ↑ Jako przewodniczący Państwowej Rady Pokoju i Rozwoju
- ↑ Special Economic Measures (Burma) Regulations. international.gc.ca. [dostęp 2011-02-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-28)]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Profile: Burmese leader Thein Sein. BBC News, 4 lutego 2011. [dostęp 2011-02-06]. (ang.).
- ↑ a b c d e THEIN SEIN. altsean.org. [dostęp 2011-02-06]. (ang.).
- ↑ Burmese junta choose stand-in PM. BBC News, 18 maja 2007. [dostęp 2010-04-27]. (ang.).
- ↑ a b Burmese Junta Tips New Prime Minister. The Irrawaddy, 18 maja 2007. [dostęp 2010-04-27]. (ang.).
- ↑ Myanmar appoints new PM. xinhuanet.com, 24 października 2007. [dostęp 2010-04-27]. (ang.).
- ↑ Burma PM 'applies to form new political party'. BBC News, 30 kwietnia 2010. [dostęp 2011-02-06]. (ang.).
- ↑ Pro-military party 'wins' Burmese election. BBC News, 9 listopada 2010. [dostęp 2011-02-06]. (ang.).
- ↑ Burma's parliament opens new session. BBC News, 31 stycznia 2011. [dostęp 2011-02-06]. (ang.).
- ↑ Burma ex-Prime Minster Thein Sein named new president. BBC News, 4 lutego 2011. [dostęp 2011-02-06]. (ang.).
- ↑ Constitution of the Republic of the Union of Myanmar (2008). burmalibrary.org. [dostęp 2011-02-06]. (ang.).
- ↑ Myanmar swears in first elected civilian president in 50 years [online], BBC News, 30 marca 2016 [dostęp 2016-03-30].
- Sao Shwe Thaik (1948–1952)
- Ba U (1952–1957)
- Win Maung (1957–1962)
- Ne Win[A] (1962–1981)
- San Yu (1981–1988)
- Sein Lwin (1988)
- Aye Ko (1988, p.o.)
- Maung Maung (1988)
- Saw Maung[A] (1988–1992)
- Than Shwe[A] (1992–2011)
- Thein Sein (2011–2016)
- Htin Kyaw (2016–2018)
- Myint Swe (2018, p.o.)
- Win Myint (2018-2021)
- Myint Swe (od 2021, p.o.)
Premierzy |
|
---|---|
Szefowie Rządu |
|
Premierzy |
|