Walatka – Wikipedia, wolna encyklopedia
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Walatka (zwana też na wybitki) – dawna zabawa wielkanocna. Polegała na takim toczeniu pisanek po stole, by się zderzyły. Właściciel „silniejszego” jajka zabierał rozbitą pisankę przeciwnika[1][2]. W innym wariancie walatki jajka brano do ręki i stukano się ich czubkami[3].
- ↑ Teresa Szulin, Magicze obrzędy urodzaju, w: Silva Rerum Pultusiensis, red. Izabella Rusinowa, Pułtusk 2002, s. 67.
- ↑ Anna Zadrożyńska, Powtarzać czas początku, tom 1: O świętowaniu dorocznych świat w Polsce, Warszawa 1985, s. 104.
- ↑ Maria Ziółkowska, Szczodry wieczór, szczodry dzień, Warszawa 1989, s. 40.