Wieża ciśnień w Płocku – Wikipedia, wolna encyklopedia
- ️Thu May 26 1814
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
 nr rej. 587 z 22 marca 1988
| ||
 Wieża przed remontem | ||
| Państwo | ||
|---|---|---|
| Miejscowość | ||
| Adres |
ul. Warszawska 26, | |
| Architekt |
Selerok Cheson | |
| Wysokość całkowita |
24 m | |
| Wysokość do dachu |
24 m | |
| Kondygnacje |
6 | |
| Rozpoczęcie budowy |
1814 | |
| Ukończenie budowy |
26 maja 1814(dts) | |
| Zniszczono |
ostrzelana 17 października 1914(dts)[a] | |
| Pierwszy właściciel |
Towarzystwo Wodociągów Płockich | |
| Obecny właściciel |
Wodociągi Płockie Sp. z o.o. | |
Położenie na mapie Płocka
| ||
Położenie na mapie Polski
| ||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
| ||
 52°32′21,2489″N 19°41′52,8454″E/52,539236 19,698013
| ||
| ||
| Strona internetowa |
Wieża ciśnień w Płocku – wieża ciśnień zbudowana w 1894 roku na mocy koncesji na budowę nowoczesnych wodociągów miejskich, którą otrzymał Selerok Cheson z Moskwy. Pięciopiętrowy, ośmioboczny budynek z czerwonej cegły wzniesiono przy końcu ulicy Warszawskiej (obecnie plac J. Dąbrowskiego). Zbiornik umieszczony na najwyższej kondygnacji miał pojemność siedmiu tysięcy wiader. Stacja pomp i filtrów powstała u podnóża skarpy nad Wisłą. Wieża ciśnień jest najdalej na wschód wysuniętym zabytkowym budynkiem Starego Miasta.
- ↑ Wieża ostrzelana została przez Niemców od strony Radziwia z broni maszynowej i armat.