Zagajewski – Wikipedia, wolna encyklopedia
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zagajewski – polski herb szlachecki.
Opis z wykorzystaniem zasad blazonowania, zaproponowanych przez Alfreda Znamierowskiego[1]:
W polu błękitnym podkowa srebrna, na której zaćwieczone ostrze rogaciny.
Klejnot – trzy pióra strusie.
W wieku XVI, z którego pochodzą pierwsze wzmianki o herbie, nie znano jego barw, ani klejnotu. Rekonstrukcja tych elementów pochodzi od Tadeusza Gajla, który posiłkował się Uzupełnieniami do Księgi Herbowej Rodów Polskich.
Pieczęć W. Zagajewskiego z 1567 roku[2].
Herb ten był herbem własnym, więc przysługiwał tylko jednemu rodowi herbownych:
Zagajewski.
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku: ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.
- Herb Zagajewski z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
- ↑ Alfred Znamierowski, Paweł Dudziński: Wielka księga heraldyki. Warszawa: Świat Książki, 2008, s. 104-108. ISBN 978-83-247-0100-1.
- ↑ Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 323. ISBN 83-7181-217-5.