żywy duch – Wikisłownik, wolny słownik wielojęzyczny

wymowa:

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskoosobowy

(1.1) jakakolwiek osoba

odmiana:

(1.1) zwykle lp,

przykłady:

(1.1) W budynku nie ma żywego ducha, a miasto musi płacić za ten pustostan 25 tysięcy na miesiąc^[1].

(1.1) Zaczął wołać Tarasa, ogrodnika. Żywy duch nie odpowiedział na to wołanie^[2].

(1.1) Na zewnątrz grom, na zewnątrz błysk – ani żywego ducha (…)^[3].

(1.1) Przy tobie nie ma żywego ducha. Co tam wkoło siebie chwytasz? Kogo wołasz, z kim się witasz?^[4]

(1.1) Oddziały hetmańskie przecwałowały niemal przez cały step, na swojej drodze nie napotkawszy żywego ducha^[5].

składnia:

kolokacje:

(1.1) nie ma / nie było / nie byłoby / nie będzie żywego ducha • ani / ni żywego ducha • nigdzie / wkoło / wokół żywego ducha • nie dostrzegać / nie napotkać / nie spotkać / nie widzieć / nie zastać • żywy duch się nie ostał

synonimy:

(1.1) żywa dusza

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

niemal wyłącznie używane w przeczeniach, najczęściej w formie D. lp; patrz sekcja kolokacje

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) living soul, not a soul
• duński: (1.1) w przeczeniach ikke en sjæl, ikke en levende sjæl, ikke en mors sjæl
• portugalski: (1.1) vivalma

źródła: