благодетель – Wikisłownik, wolny słownik wielojęzyczny

transliteracja:

blagodetelʹ

wymowa:

IPA: /bləgɐˈdʲetʲɪlʲ/

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dobroczyńca

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) покровитель m, заступник m

antonimy:

(1.1) гонитель m, обидчик m

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. благодетельство n, благодеяние n

forma żeńska благодетельница ż

przym. благодетельный

czas. благодетельствовать ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: