bliźni – Wikisłownik, wolny słownik wielojęzyczny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) podobny

(1.2) przest. spowinowacony, krewny

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) bibl. każdy człowiek

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) 3. os. lp ter. od: bliźnić

odmiana:

(1)

(2.1)

przykłady:

(2.1) Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bliźnię n, bliźniaczość ż, bliźniak mos, Bliźniak mos/mzw

czas. bliźnić się ndk.

przym. bliźniaczy

przysł. bliźniaczo

związki frazeologiczne:

przysłowie: każdy człowiek bliźni, lecz przecież co swój, to nie obcy^[2]

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (2.1) neighbour
• czeski: (2.1) bližní m
• francuski: (2.1) prochain m
• hiszpański: (2.1) prójimo m
• interlingua: (1.2) proxime
• łaciński: (2.1) proximus m
• niemiecki: (2.1) Nächste m
• nowogrecki: (2.1) πλησίον m
• słowacki: (2.1) blížny m
• starogrecki: (2.1) πλησίος m
• szwedzki: (2.1) nästa w, medmänniska w
• włoski: (2.1) prossimo m

źródła: