hitta – Wikisłownik, wolny słownik wielojęzyczny
Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
czasownik
- odmiana:
- (1.1) att hitta, hittar, hittade, hittat, hitta!
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- även en blind höna kan hitta ett korn
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 197.
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- hüta
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
- odmiana:
- (1.1) czas przeszły prosty hu̇tt, imiesłów czasu przeszłego gəhu̇tt
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: