natarcie – Wikisłownik, wolny słownik wielojęzyczny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) odprzym. od nacierać

(1.2) wojsk. zaczepny manewr wojenny z zamiarem rozbicia wojsk przeciwnika i opanowania jego terenu; zob. też natarcie w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blm,

(1.2)

przykłady:

(1.1) Natarcie komuś uszu śniegiem to głupi dowcip.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) atak, ofensywa

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nacieranie n, tarcie n, tarcica ż

czas. nacierać ndk., natrzeć dk., trzeć ndk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: