norweski – Wikisłownik, wolny słownik wielojęzyczny
Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
- znaczenia:
przymiotnik
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik norweski norweska norweskie norwescy norweskie dopełniacz norweskiego norweskiej norweskiego norweskich celownik norweskiemu norweskiej norweskiemu norweskim biernik norweskiego norweski norweską norweskie norweskich norweskie narzędnik norweskim norweską norweskim norweskimi miejscownik norweskim norweskiej norweskim norweskich wołacz norweski norweska norweskie norwescy norweskie stopień wyższy bardziej norweski przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bardziej norweski bardziej norweska bardziej norweskie bardziej norwescy bardziej norweskie dopełniacz bardziej norweskiego bardziej norweskiej bardziej norweskiego bardziej norweskich celownik bardziej norweskiemu bardziej norweskiej bardziej norweskiemu bardziej norweskim biernik bardziej norweskiego bardziej norweski bardziej norweską bardziej norweskie bardziej norweskich bardziej norweskie narzędnik bardziej norweskim bardziej norweską bardziej norweskim bardziej norweskimi miejscownik bardziej norweskim bardziej norweskiej bardziej norweskim bardziej norweskich wołacz bardziej norweski bardziej norweska bardziej norweskie bardziej norwescy bardziej norweskie stopień najwyższy najbardziej norweski przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najbardziej norweski najbardziej norweska najbardziej norweskie najbardziej norwescy najbardziej norweskie dopełniacz najbardziej norweskiego najbardziej norweskiej najbardziej norweskiego najbardziej norweskich celownik najbardziej norweskiemu najbardziej norweskiej najbardziej norweskiemu najbardziej norweskim biernik najbardziej norweskiego najbardziej norweski najbardziej norweską najbardziej norweskie najbardziej norweskich najbardziej norweskie narzędnik najbardziej norweskim najbardziej norweską najbardziej norweskim najbardziej norweskimi miejscownik najbardziej norweskim najbardziej norweskiej najbardziej norweskim najbardziej norweskich wołacz najbardziej norweski najbardziej norweska najbardziej norweskie najbardziej norwescy najbardziej norweskie - (2.1)
- przykłady:
- (1.1) Norwescy piłkarze po raz kolejny wygrali z Danią.
- (2.1) W Norwegii mówi się po norwesku.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kombinacja norweska • narodowość norweska • obywatelstwo norweskie • kot norweski leśny
- (2.1) mówić / pisać / rozumieć po norwesku
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (2.1) skandynawski
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Norwegian; (2.1) Norwegian
- arabski: (1.1) نرويجي
- baskijski: (1.1) norvegiar; (2.1) norvegiera
- białoruski: (1.1) нарвежскі; (2.1) нарвежская мова ż
- chorwacki: (1.1) norveški; (2.1) norveški m
- czeski: (1.1) norský; (2.1) norština ż
- dolnołużycki: (1.1) norwegski; (2.1) norwegšćina ż
- duński: (1.1) norsk; (2.1) norsk
- esperanto: (1.1) norvega; (2.1) norvega lingvo, pot. la norvega
- farerski: (1.1) norskur
- fiński: (1.1) norjalainen; (2.1) norja
- francuski: (1.1) norvégien; (2.1) norvégien m
- hiszpański: (1.1) noruego; (2.1) noruego m
- islandzki: (1.1) norskur; (2.1) norska ż
- japoński: (1.1) ノルウェーの; (2.1) ノルウェー語
- kaszubski: (1.1) norwesczi; (2.1) norwesczi
- koreański: (2.1) 노르웨이어 (noreuwei-eo)
- kurmandżi: (1.1) norwecî; (2.1) norwecî
- litewski: (1.1) norvegiškas
- łotewski: (1.1) norvēģu, norvēģisks; (2.1) norvēģu valoda ż
- niemiecki: (1.1) norwegisch; (2.1) Norwegisch n
- norweski (bokmål): (1.1) norsk; (2.1) norsk
- norweski (nynorsk): (1.1) norsk; (2.1) norsk
- nowogrecki: (1.1) νορβηγικός; (2.1) νορβηγικά n lm
- rosyjski: (1.1) норвежский; (2.1) норвежский m
- słowacki: (1.1) nórsky; (2.1) nórčina ż
- szwedzki: (1.1) norsk; (2.1) norska
- turecki: (2.1) Norveççe
- ukraiński: (1.1) норвезький
- włoski: (1.1) norvegese; (2.1) norvegese m
- źródła: