odwieczny – Wikisłownik, wolny słownik wielojęzyczny

wymowa:

IPA: [ɔdˈvʲjɛt͡ʃnɨ], AS: [odvʹi ̯ečny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j 

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) istniejący, trwający od wieków

odmiana:

(1.1)

przykłady:

(1.1) Teraz szli w jak najlepszej zgodzie ze swymi odwiecznymi wrogami, dzielili się z nimi betelem, powszechnie tu uznawanym za symbol pokoju^[1].

składnia:

kolokacje:

(1.1) odwieczny wróg / przyjaciel

synonimy:

(1.1) niepamiętny, dawny, stary jak świat

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. odwiecznie

rzecz. odwieczność ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. od- + wiek + -ny

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) immemorial, long-time, age-old
• arabski: (1.1) دهري
• białoruski: (1.1) спрадвечны, векавечны
• czeski: (1.1) odvěký
• interlingua: (1.1) immemorial
• rosyjski: (1.1) исконный, изначальный, извечный
• włoski: (1.1) vetusto

źródła: