równoczesny – Wikisłownik, wolny słownik wielojęzyczny
Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) odbywający się w tym samym czasie
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik równoczesny równoczesna równoczesne równocześni równoczesne dopełniacz równoczesnego równoczesnej równoczesnego równoczesnych celownik równoczesnemu równoczesnej równoczesnemu równoczesnym biernik równoczesnego równoczesny równoczesną równoczesne równoczesnych równoczesne narzędnik równoczesnym równoczesną równoczesnym równoczesnymi miejscownik równoczesnym równoczesnej równoczesnym równoczesnych wołacz równoczesny równoczesna równoczesne równocześni równoczesne
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) izochroniczny, jednoczesny, koincydencyjny, paralelny, równoległy, symultaniczny, synchroniczny, współbieżny, współrzędny, zbieżny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. równoczesność ż
- przysł. równocześnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) simultaneous, concurrent
- duński: (1.1) samtidig
- francuski: (1.1) simultané
- hiszpański: (1.1) simultáneo
- kaszubski: (1.1) równoczasny, równoczasowny
- łotewski: (1.1) vienlaicīgs
- niderlandzki: (1.1) gelijktijdig
- niemiecki: (1.1) gleichzeitig
- portugalski: (1.1) simultâneo
- rosyjski: (1.1) одновременный
- węgierski: (1.1) egyidejű
- włoski: (1.1) simultaneo
- źródła: