pl.wiktionary.org

vetus – Wikisłownik, wolny słownik wielojęzyczny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) o człowieku stary, sędziwy, w podeszłym wieku[1][2]
(1.2) o przyjacielu stary, dawny[2]
(1.3) o rzeczy stary, długo istniejący[2]
(1.4) dawny, niedzisiejszy[1][2]
(1.5) ówczesny[1]
(1.6) doświadczony, wypróbowany[1]
odmiana:
(1.1) vetus, veteris (deklinacja III)
przykłady:
(1.1) Homō vetus mareque. → Stary człowiek i morze.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) senex
antonimy:
(1.1) novus, iuvenis
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 3 4 Hasło „vetus” w: Słownik łacińsko-polski, wyd. dziesiąte, opr. Kazimierz Kumaniecki, według słownika Hermana Mengego i Henryka Kopii, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1977, s. 534.
  2. 1 2 3 4 Hasło „vetus” w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1, s. 646.