zupełny – Wikisłownik, wolny słownik wielojęzyczny
Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) obejmujący całość[1]
- (1.2) mający wszystkie cechy typowe dla danego przedmiotu, pojęcia, danej istoty[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
- przykłady:
- (1.1) Ten wykaz nie jest jeszcze zupełny, a więc nadal pracujemy nad nim.
- (1.2) Pytanie było tak niezręczne, że w pokoju nagle zapadła zupełna cisza.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) całkowity, kompletny, pełny
- (1.2) absolutny, totalny, stuprocentowy, kompletny, pełny, doszczętny, skończony, do kwadratu; przest. dokumentny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) complete
- arabski: (1.1) كامل
- czeski: (1.1) úplný
- duński: (1.1) fuldstændig, fuldkommen, komplet, total
- esperanto: (1.1) totala
- hiszpański: (1.1) entero, total, completo
- łaciński: (1.1) integer
- rosyjski: (1.1) полный, совершенный, сплошной
- szwedzki: (1.1) fullständig, komplett, uttömmande; (1.2) fullkomlig, fulländad, absolut, total
- wilamowski: (1.1) genclich
- włoski: (1.1) completo, integrale, intero
- źródła: