ru.wiktionary.org

хөкүмәт — Викисловарь

Морфологические и синтаксические свойства

[править]

падеж ед. ч. мн. ч.
Им. хөкүмәт хөкүмәттәр
Прит. хөкүмәттең хөкүмәттәрҙең
Д. хөкүмәткә хөкүмәттәргә
В. хөкүмәтте хөкүмәттәрҙе
М. хөкүмәттә хөкүмәттәрҙә
Исх. хөкүмәттән хөкүмәттәрҙән
Принадлежность
лицо ед. ч. мн. ч.
1-е хөкүмәтем хөкүмәтебеҙ
2-е хөкүмәтең хөкүмәтегеҙ
3-е хөкүмәте хөкүмәте

хө-кү-мәт

Существительное.

  1. правительство; администрация ◆ Батша хөкүмәте — царское првительство. ◆ Зәки Вәлидиҙең Совет хөкүмәте тарафына сығыуын хуп күрмәй, Мөхәммәт Ҡорбанғәлиев башҡорттар исеменән Колчак хөкүмәтен яҡлау тураһында белдерә. — Не одобрив переход Валиди на сторону Советского правительства, Мухаммет(-Габдулхай) Курбангалиев заявил от имени башкир о поддержке администрации Колчака.
  2. государственные органы; государство ◆ Отсутствует пример употребления (см. рекомендации).
Ближайшее родство

От арабск. حكومة (ḥukūma) «правительство», мн.ч. арабск. حكومات (ḥukumāt).