Autonomni region Južni Sudan – Wikipedija/Википедија
- ️Fri Dec 25 2015
Automoni region Južni Sudan je bila autonomna oblast i Sudanu osnovana 28. februara 1972. godine na osnovu Sporazuma u Adis Abebi, kojim je okončan Prvi sudanski građanski rat. Region je ukinut odlukom predsednika Sudana Džafara Nimejrija 5. jula 1983. godine. Prekid autonomije bio je uvod u Drugi sudanski građanski rat. Završetkom sukoba samouprava je opet uspostvaljena 2005. godine. Prestao je da postoji nakon referenduma o nezavisnosti 9. januara 2011, a zvanično od 9. jula iste godine, kada je Južni Sudan postao samostalna država.
Region Južni Sudan sastojao se iz tri regije — Ekvatorija, Gornji Nil i Bahr el Gazal. Glavni grad bio je Džuba, a površina oko 640.000 km². Većinsko stanovništvo činili su narodi Nuer, Šiluk, Dinke i Ačoli, a glavna veroispovest bila je hrišćanstvo. Autonomnom regijom upravljalo je „Visokom izvršno veće“ na čelu sa predsednikom. Prvi predsednik bio je Abel Alijer. Zakonodavna vlast bila je u rukama „Narodni regionalne skupštine“.
| Period predsedavanja | Predsednik [1] | Partija |
|---|---|---|
| 6. april 1972. - februar 1978. | Abel Alijer | Južni Front |
| februar 1978. - 12. jul 1979. | Džozef Lagu | Sudanska afrička narodna unija |
| 12. jul 1979. - 30. maj 1980. | Peter Gatkut | |
| 30. maj 1980. - 5. oktobar 1981. | Abel Alijer | Južni Front |
| 5. oktobar 1981 - 23. jun 1982 | Džizmala Abdala Rasas | Južnosudanski pokret za oslobođenje |
| 23. jun 1982. - 5. jun 1983. | Džozef Džejms Tombura | Sudanska afrička narodna unija |
- Istorija Južnog Sudana Arhivirano 2015-12-25 na Wayback Machine-u (en)